PN Orlov stał się malarzem portretowym, ale w swoich pracach można znaleźć także kilka poświęconych scenom życia codziennego. Jedną z takich prac jest „Krajobraz architektoniczny”.
Artysta był wrażliwy w naturze, interesował się wszystkim. Urodził się w rodzinie biednego młynarza i przez długi czas oszczędzał na opłacenie studiów, Orłow doceniał zwykłe przedmioty gospodarstwa domowego i widział piękno we wszystkim.
Dzieło zostało napisane w 1850 roku podczas jego pobytu w Rzymie. We Włoszech malarz zyskał popularność i był poszukiwany jako malarz portretowy. Zdjęcie przedstawia codzienną scenę domową, napisaną w ciemnych, matowych kolorach.
Mistrz przedstawił bardzo dokładnie styl architektoniczny kraju, w sposób całkowicie nieodpowiedni do struktury rosyjskich budynków. Okazałe domy z wąskich uliczek, okna są małe, typowe dla klasycznego włoskiego stylu. W tle katedra przypominająca starożytny zamek.
Głównymi bohaterami obrazu są wciąż wspaniałe budynki, postacie ludzi w porównaniu z nimi wydają się być po prostu małe. Nie sposób wziąć pod uwagę charakteru bohaterów, trudno odróżnić samicę od mężczyzny.
Ludzie zajmują się rozładowywaniem drewna opałowego, mężczyzna już rzucił imponujące wiązki na ramiona, a kobieta usiadła, by odpocząć. Być może właśnie taki obraz artysta często obserwował z okna swojego domu. Zimowe zimno sprawia, że ludzie pracują w poszukiwaniu źródła ciepła.
Zdjęcie pokazuje małe znaczenie osoby w dużym mieście. Całe życie podporządkowane jest dużym strukturom, a ludzie wydają się tylko pionkami w szponach wielkiej metropolii. Ta pełnia filozoficzna jest bardzo ważna dla współczesnego społeczeństwa.
Domy stają się coraz wyższe, a ludzie coraz bardziej tracą na znaczeniu w życiu miasta jako całości. Czasami nikt nie zauważy utraty małej osoby, a jednocześnie zniszczenie wielkiego budynku będzie znaczącym wydarzeniem w życiu miejskim.