Obraz francuskiego malarza Nicolasa Lancre'a „Koncert w parku”. Rozmiar obrazu to 76 x 107 cm, olej na płótnie. Koncert to publiczne spotkanie, na którym wykonywane są liczne utwory wokalne lub instrumentalne.
Zgodnie z programem koncert otrzymuje nazwę: symfoniczną, duchową lub czasami historyczną. Koncert to kompozycja muzyczna napisana na jeden lub kilka instrumentów, z towarzyszeniem orkiestry, w celu umożliwienia solistom zademonstrowania wirtuozerii wykonania. Koncert, napisany na 2 instrumenty, nazywa się podwójny, na 3 instrumenty – potrójny.
Podczas takich koncertów orkiestra ma drugorzędne znaczenie i zyskuje niezależne znaczenie tylko w grze. Koncert, w którym orkiestra ma wielkie znaczenie symfoniczne, nazywany jest symfonicznym. Koncert zazwyczaj składa się z 3 części.
W XVIII wieku symfonia, w której wiele instrumentów grało solo w niektórych miejscach, nazywała się concerto grosso. Później symfonia, w której jeden instrument uzyskał bardziej niezależne znaczenie w porównaniu z innymi, stała się symfonicznym koncertującym, concertirende Sinfonie.
Słowo koncert jako nazwa kompozycji muzycznej pojawiło się we Włoszech pod koniec XVI wieku. Koncert w trzech częściach ukazał się pod koniec XVII wieku. Włoski Corelli jest uważany za twórcę tej formy koncertu, z której w XVIII i XIX wieku powstały koncerty na różne instrumenty. Najpopularniejsze koncerty skrzypcowe, wiolonczelowe i fortepianowe. Później koncerty zostały napisane przez Bacha, Mozarta, Beethovena, Schumanna, Mendelssohna, Czajkowskiego, Dawydowa, Rubinsteina, Viottiego, Paganiniego, Viet, Brucha, Wieniawskiego, Ernsta, Servae, Litolfa i innych.
Mały koncert, w którym części są łączone, nazywa się concertino. Koncert nazywany jest również Akademią, gdzie wykonawcy, zarówno solo, jak i orkiestra, są artystami pierwszej klasy.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)