Jeden z najdroższych obrazów na świecie, którego cena została ustalona przez Sotheby's już w 1989 roku, kiedy został zakupiony w prywatnej kolekcji i wynosił prawie 48 milionów dolarów, powstał we wczesnym okresie twórczości. Jaka ironia – młody Picasso, mieszkający w najbiedniejszej dzielnicy Paryża, rozpaczliwie potrzebujący środków do życia, stworzył na płótnie portret siebie, który później zajął 11 miejsce w rankingu drogich obrazów!!!
Nawet najbardziej nieoświecony widz natychmiast rozpozna charakterystyczny styl autoportretu – to impresjonizm. W młodości Picasso wciąż był na etapie poszukiwania własnego sposobu pisania i nie jest zaskakujące, że młodzi i odważni zostali uwiedzeni dziełem impresjonistów.
Portret wykonywany jest w jasnej palecie, prawie pozbawionej półtonów. Pociągnięcia Picassa są pewne i tak szerokie, że wydają się nabierać objętości. Kolor obrazu ma zmysłową ekspresję i niemal namacalną energię.
Młody Picasso o tym dobrze wie, że w przyszłości będzie to rzadkość w jego pracy portretowej, gdzie przestrzeń zostanie podzielona na geometryczne wzory i figury, jak w portretach Dory Maar lub Marii Teresy.
Autoportret, wraz z innymi impresjonistycznymi obrazami, Picasso zaprezentowany na wystawie Vollara, został natychmiast zauważony przez publiczność. Jednak krytycy, uznając talent młodego Pablo, wciąż namawiali do poszukiwania własnej drogi w sztuce, którą zrobił malarz. W ciągu sześciu miesięcy nadejdzie jego „Niebieski okres” kreatywności, dając światu wspaniałe nieśmiertelne arcydzieła.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)