Obraz został namalowany przez Pabla Picassa na samym początku jego „niebieskiego okresu”. Połączyła dwa ulubione tematy artystów tamtych czasów – sceny w kawiarniach i artystach cyrkowych.
Ta praca jest interesująca, ponieważ tutaj przyszły artysta o międzynarodowej renomie jest wciąż na początku swojej kariery. Młody Picasso z siedzibą w Paryżu szuka swojego stylu i wkrótce go odnajduje. „Arlekin i jego dziewczyna” wyraźnie ukazują początek „niebieskiego okresu” – choć wciąż jest tu trochę niebiesko i nie ma takich dręczących tematów, sposób i sposób pisania jest wyraźnie zarysowany.
Arlekiny i inni artyści cyrkowi uwodzili artystów swym wolnym życiem i deptanie na wielu fundamentach, ale z Picassa widzimy drugą stronę tych bohaterów – tę, która jest ponad pomysłami i aplauzem publiczności.
Nastrój obrazu jest depresyjny – dwóch bohaterów pochyliło się nad okularami, a podtrzymując podbródki rękami, patrzyli na boki niewidzącymi oczami. Chociaż siedzą blisko siebie, skuleni blisko siebie, istnieje przepaść między nimi a wyobcowaniem. Picasso wyjaśnia, że istnieje ścisły związek między tymi ludźmi, ale wszyscy cierpią z powodu dużego braku pieniędzy i nieporządku.
Jasnoniebieski odcień sprawia, że twarze niemal bohaterów są bezkrwiste, co kontrastuje szczególnie z ich jasnymi strojami. Szczególną beznadziejność czyta się w oczach i twarzy dziewczyny Harlequin – zmęczone spojrzenie i usta rozciągnięte w sznurku mówią o zmęczeniu i smutku.
Doświadczając ostrej potrzeby, Picasso naprawdę chciał sprzedać ten obraz, ale praca nieznanego 20-letniego hiszpańskiego artysty nie przyciągnęła kupujących, chociaż jego styl był bardzo nietypowy i oryginalny. Kilka lat później, kiedy mistrz zyskał już popularność, płótno to zostało zakupione przez rosyjskiego kolekcjonera Morozowa i przywiezione do Rosji w celu uzupełnienia jego bogatej prywatnej kolekcji. W 1919 r. Kolekcja Morozowa została znacjonalizowana, a oryginały Picassa można teraz oglądać w Muzeum.
A. S. Puszkin.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)