Wystawiony w 1930 r. Na “Jesiennej wystawie” w budapeszteńskiej sali wystawowej “Myuchararn”. Dziewczyna z jednorożcem to alegoryczny obraz czystości. Niepokalana Męczennica św. Justyna została przedstawiona z tymi samymi atrybutami.
Na przedstawionym tutaj obrazie nie chodzi o treści religijne, ale o osoby, które w nim wyrażają elegancki, wychowany i wyrafinowany smak i światopogląd sztuki dworskiej i rycerskiej, które przyciągają i chwytają nawet współczesnego widza.
Głównym ośrodkiem tego kierunku była Lombardia, jej wpływ rozprzestrzenił się, aw środku ery Quattrocento Wenecja nie uciekła. Obraz Budapesztu w stylu przypomina dzieło Antonio Vivariniego. Początkowo mógł służyć jako dekoracja pałacu, wraz z trzema innymi obrazami, których temat był jeszcze bliższy ideom koła rycerskiego. Te trzy obrazy należą do tego samego mistrza i znajdują się w Baltimore w Walter Art Gallery.
Przedstawiają sceny z życia Paryża, dlatego ich autor, na sugestię E. Kinga, został nazwany Mistrzem Historii Paryża w Baltimore.
Kiedyś przypisywano je Pisanello lub bliskim mu mistrzom, a następnie, za L. Colettim, przypisywali pędzel Dario da Treviso. Jest prawie pewne, że żaden z nich nie mógł być autorem tych zdjęć; w związku z tym lepiej byłoby pozostać przy nazwie pomocniczej sugerowanej przez E. Kinga.
Sposób pisania, oryginalność koloru sprawiają, że przypisujesz tego mistrza do kręgu Antonio Vivarini. Obraz natury – lirycznie. Na skraju lasu, który nawet w formie jest niezwykle podobny do lasu w ówczesnych dziełach, napisany pod wpływem sztuki weneckiej, elegancko ubrana pani siedzi na łące przypominającej dywan.
Jednorożec był czujny, jakby wyczuł niebezpieczeństwo. Faktura ubrań damskich współgra z miękkimi konturami ciała jednorożca, co równoważy kompozycję obrazu. Obraz przyszedł do nas niestety w postaci przyciętej.