Obraz holenderskiego malarza Jana Vermeera Delft „Dziewczyna z dzbanem wody”. Rozmiar obrazu to 46 x 41 cm, olej na płótnie. Obraz został przekazany Metropolitan Museum przez Henry Morgan w 1889 roku.
W XVII wieku holenderscy artyści używali białej i czarnej farby do przedstawiania cieni, zwłaszcza cieni na jasnej powierzchni.
Vermeer Delft po raz pierwszy w historii malarstwa na obraz mieszanego cienia umber, ultramaryny i białego ołowiu. Po 200 latach francuscy impresjoniści odkryją na nowo ten sekret palety, pozwalając nadać płótnie uczucie świeżości, powietrza i światła. Ultramaryna to spódnica dziewczyny z dzbankiem wody, to najciemniejszy obraz na zdjęciu.
Jak na zdjęciu „Pokojówka z dzbankiem mleka” kontur spódnicy jest obrysowany białą linią, jaśniejszą niż kolor ściany. Na bohaterce obrazu „Dziewczyna z dzbanem wody” jest ta sama żółta kurtka z czarnym warkoczem, jak na płótnie „Dziewczyna z listem w otwartym oknie”. Szeroki kołnierz i czapka kobiety jest rejestrowana przez malarza z niezwykłą dokładnością i umiejętnościami.
Można zobaczyć wszystkie fałdy cienkiej, wykrochmalonej tkaniny, przez które prześwitują wzory rękawów i zarysy fryzury młodej kobiety. Obraz jest tak doskonały, że gdyby tylko ten obraz pozostał z całego dziedzictwa artysty, Vermeer nadal byłby uważany za jednego z wielkich malarzy. 300 lat później będą próbowali pisać na biało, ale nigdy nie zdołają przewyższyć talentu holenderskiego malarza Jana Vermeera Delft, który tak naturalnie potrafił przekazać oświetlenie i teksturę przedmiotów.