Dziewczyna na progu – Konstantin Korovin

Dziewczyna na progu   Konstantin Korovin

Etiuda “Dziewczyna na progu” nawiązuje do wczesnego okresu twórczości Konstantina Korovina. Podobnie jak w wielu szkicach krajobrazowych z lat 90. XIX wieku, do kompozycji płótna wprowadzono postać kobiecą, jakby rozpuszczoną w krajobrazie. Światło wpadające do pokoju z ogrodu otacza model, rozpuszcza jasne linie, otacza go tajemniczym blaskiem.

W oświetleniu konturowym nawet kolory stają się niestabilne, płynąc jeden do drugiego. Drżenie powietrza i niestabilne oświetlenie nie ukrywają jednak uśmiechniętej twarzy, na której błyszczą niebieskie oczy. Artysta był pod wrażeniem rosyjskiego narodowego rodzaju kobiecego piękna, zawartego w modelu.

Lyra i kwiaty w jej rękach są postrzegane jako wskazówka na jakąś tajemnicę duszy.

Wykonywane w jasnym, radosnym zestawie subtelnych niuansów, studium przepojone jest radosnym, pełnokrwistym uczuciem bycia. Nie robi wrażenia z badania, szkiców, szkiców do pamięci, zgodnie z którymi powstanie nowa praca. Taka niekompletność była charakterystyczna dla impresjonizmu w ogóle.

Chwytając moment, który go uderzył, KA Korovin stworzył całkowicie skończoną pracę.