Praca „The Road to Bass Bro, Fontainebleau”, znana również jako „The Road to Chailly”, została napisana przez Claude'a Moneta w 1865 roku. Płótno wyróżnia się na tle ogólnej masy techniki pisania. Każdy pociągnięcie pędzla jest ostre i wyraziste, niezależnie od tego, że grubość pociągnięć pędzla jest różna wszędzie.
Zdjęcie pokazuje drogę, która idzie w głąb lasu. Z dwóch stron drzewa otaczają drogę. Las jest pełen życia i słońca. Niektóre drzewa i krzewy są już pomalowane w jesienne kolory, wszędzie można zobaczyć opadłe złote liście. Las ciągnie się daleko, daleko wzdłuż drogi, a wszystko rozświetla jesienne, ciepłe słońce.
Mimo jasnego ciepłego światła las wygląda ponuro i smutno. To połączenie radosnego słońca ze spokojem i lekkim zagłębieniem lasu sprawia, że widz jest smutny z powodu przemijających chwil, przynosi wspomnienia.
W tym krajobrazie Claude Monet stosował głównie jasne, wyblakłe odcienie, drzewa są w zielono-brązowych kolorach, niektóre z nich wyglądają na żółto. Ale po prawej stronie zdjęcia wciąż można zobaczyć zielony obszar łąki pozostałej po minionym lecie. Krajobraz jest jasno oświetlony przez słońce, którego promienie spadają z góry, dzięki czemu las wygląda bardzo żywo i realistycznie.
Niebo wygląda jednak trochę ponuro i szaro, przynosząc obrazom smutek.
Wiele obiektów obrazu, takich jak szare niebo, opadłe liście drzew, mroczne drzewa w oddali, wszystko to przypomina widzowi, że nadchodzi zimna i surowa zima, a także symbol dynamizmu życia, pokazujący, że nic nie jest wieczne, wszystko się zmienia. Artysta przypadkowo nie wybrał takich kolorów dla płótna, celowo grał na kontraście obiektów, co niesie optymizm, mówi. Słońce w krajobrazie przypomina sobie swoimi promieniami, sugerując, że w ostatnich ciepłych dniach trzeba używać dobrej pogody.
Wszystkie te funkcje pomagają widzowi postrzegać obraz nie tylko jako ponury krajobraz, ale pomagają dostrzec w nim głębsze znaczenie, myśleć o utraconych możliwościach.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)