Daedalus i Icarus – Frederick Leighton

Daedalus i Icarus   Frederick Leighton

Starożytna mitologia grecka, pełna fascynujących tematów i wątków, wielokrotnie inspirowała artystów Nowego Czasu do tworzenia oryginalnych płócien. Wśród mitów są jednak takie, które szczególnie często przyciągały uwagę artystów. Takim przykładem jest mit Dedalusa i Ikara, który odzwierciedlał wieczne marzenie ludzkości o lataniu.

Angielski artysta XIX wieku Frederick Leighton przyczynił się do interpretacji tego mitu.

W przeciwieństwie do Petera Bruegla Starszego, który chwycił moment upadku Ikara do wody, którego nikt nie zauważył, Leyton skoncentrował swoją uwagę na rodzaj „drutów”. Dedal, człowiek już w wieku, jak wskazują łysiny i napięte dłonie, sprawdza „amunicję” syna przed lotem. Ikar ze wszystkimi swoimi myślami jest już tam, za chmurami.

Jego ekspresja jest inspirowana i oderwana od wszystkiego, co światowe, próżna w tym samym czasie. Triumfalnie uniósł prawą rękę, zaciskając pięść.

Lewa ręka jest już uzbrojona w skrzydło, a prawo jest jeszcze do zrobienia. To tak, jakby Ikar był zainspirowany rozpaczliwym wyczynem kolosalnej postaci widzianej w oddali plecami do nas, co nie pozwala na dokładne przypisanie jej – czy to dowódca, czy może ktoś z olimpijskich bogów.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)