Obraz “Bociany” widziałem po raz pierwszy. Naprawdę zrobiła na mnie wrażenie. Pierwsze wrażenie, pierwsza myśl, która przyszła mi do głowy, że wszystko jest skierowane w górę. Bociany przedstawione na zdjęciu, jeden po drugim, wzbijają się w niebo. Niektórzy już zawisają na niebie, inni po prostu startują, startując z ziemi.
To bociany – główne postacie tego obrazu. Są one przedstawione na tle pola. Na horyzoncie widzimy gęsty las.
Stroiki pokazane przez artystę na pierwszym planie sprawiają wrażenie, że obraz dzieje się gdzieś w bagnistym obszarze, w pobliżu zbiornika.
Myślę, że autor pokazał jeden z jesiennych dni. Mimo, że lato się skończyło, słońce wciąż świeci i pieści swoimi ciepłymi promieniami. Spikelets na polu, niektóre drzewa w lesie są pokazane na żółto.
Artysta delikatnie namalował niebo błękitnymi farbami.
Czasami są szaro-białe chmury. Są one przedstawiane tak wysoko, jak lot bocianów. Dosłownie łączą, łączą na tym obrazie temat ziemi i nieba, ponieważ artysta pokazał, że rozciągają się od ziemi do błękitnego nieba.
Widzimy, że skrzydła ptaków mają żółtawy odcień, czasem nawet zielonkawy, jakby trawa odbijała się w nich, jak w lustrze. Ale czarne paski na krawędziach skrzydeł wyglądają po prostu niesamowicie i skutecznie podkreślają je na tle nieba.
Charakterystyczna dla tej pracy ciepła kolorystyka sugeruje, że zachmurzona jesień nie weszła jeszcze w życie. Podczas gdy panuje ciepła, letnia, słoneczna pogoda. Bociany w pracach wielu kreatywnych ludzi wiążą się z faktem, że opuszczą swój dom, dom rodzinny.
Serce zaczyna bić coraz częściej, staje się smutne.
Ale przecież ptaki nie odlatują na zawsze, na pewno wrócą i będzie nowe życie, nowa wiosna wypełniona nowymi radosnymi wydarzeniami. Nie będzie śladu smutku. Myślę, że autor za pomocą środków artystycznych chciał pokazać nam, że trzeba wrócić do rodziców, którzy zawsze na nas czekają.