To zdjęcie jest jednym z trzech podpisanych dzieł artysty, arcydziełem dojrzałego okresu jego twórczości. Został wykonany w tym samym czasie, co cykl fresków poświęcony życiu św. Magdaleny, dla Kościoła Bolońskiego Santa Maria dei Servi, i pierwotnie należał do ołtarza kościoła bolońskiego św.
George Obraz koncentruje się na dramatycznym punkcie kulminacyjnym walki.
Rycerz galopujący na białym koniu uderza smoka włócznią. Przerażony koń odwraca głowę, chce się spieszyć, ale jeździec, z lewą ręką ciągnącą uzdę, zdecydowanie rzuca się na wroga. Moc rycerza wskazuje prosta linia nieugiętej włóczni.
Równolegle do tej przekątnej, ale w przeciwnym kierunku, odwraca się namiętny ruch głowy konia. Przerażona wściekłość smoka z otwartymi ustami i wyłupiastymi oczami wydaje się być przenoszona na konia: wyraża się to w tym samym typie głowy, zwróconym w tym samym kierunku.
Na górze po prawej w tym samym kierunku napisana jest pochylona głowa królowej, ale ona wspiera rycerza. Ta ukośna oś jest przecięta linią ciał konia i jeźdźca, stromym zboczem góry. Te dwie osie nie tylko się przecinają, ale jednocześnie są ze sobą ściśle powiązane.
Dynamiczny rytm linii, kontrast żywych, czystych kolorów również zwiększa dramatyczne napięcie. Kontury figury rycerza są również bardzo dynamiczne, wyraźnie wyróżniają się na ciemnym niebieskim tle. Obraz został przycięty ze wszystkich stron.
Początkowo był oprawiony w wzór w stylu kosmosów, którego część jest widoczna w prawym górnym i lewym rogu.