Jeden z najsłynniejszych jego dzieł – “Absynt” Edgar Degas napisał w 1893 roku, początkowo nazywając go “Ludzie w kawiarni”.
Na zdjęciu artysta przedstawił dwie osoby – mężczyznę i kobietę, siedzących przy stoliku w kawiarni. Można zauważyć, że kobieta jest całkiem pijana, podczas gdy mężczyzna jest całkowicie trzeźwy. Degas był zaznajomiony z tymi ludźmi w prawdziwym życiu, przedstawiona kobieta była wówczas popularną aktorką, pojawiającą się przed publicznością nie na scenie, ale podczas reszty.
Przed kobietą na stole jest szklanka, w której wylewa się absynt. W jej wyglądzie można zauważyć, że już piła ładnie, na co wskazuje również jej postawa: lekko wydłużone, rozluźnione nogi, osunięta postać z obniżonymi ramionami, na twarzy czyta się obojętność na jej otoczenie. Mężczyzna siedzący przy jednym stole w kawiarni jest w pewien sposób skontrastowany z kobietą: przed nim na stole stoi szkło, w którym znajduje się lekarstwo na kaca: mazagran.
Jego oczy są przymocowane do boku, jego oczy są przekrwione.
Sytuacja uchwycona przez Degasa na zdjęciu “Absynt” pojawia się rano. Sytuację uzupełnia kilka elementów wnętrza: karafka wody do rozcieńczania absyntu, gazeta dla odwiedzających kawiarnię, specjalnie przycięte lustro na ścianie, które odbija okno, przez które przenika poranne światło.
Kompozycja obrazu jest niezwykła dla dzieł tamtych czasów, Degas w jakiś sposób stał się innowatorem. Pewien fotograficzny charakter dzieła łączy się z przemieszczeniem jego bohaterów, co powoduje efekt pewnego przemijania i przypadkowości tego, co się dzieje. Edgar Degas chciał pokazać dystans nawet znanym sobie ludziom w swoim współczesnym Paryżu.
Obraz “Absynt” to prawdziwe arcydzieło, artysta starał się pokazać widzom efekt wywołany przez absynt: zmianę, a nawet zniekształcenie otaczającej rzeczywistości.