Malarstwo pejzażowe „Żyto” zostało namalowane przez artystę w 1878 roku, ponieważ do jego stworzenia użyto jasnego stylu malarskiego. Obraz powoduje uczucie spokoju.
Na pierwszym planie widać złote pole z dojrzałym żyto. Żyzne kolce kołyszą się od lekkiego powiewu, już czekają, nie czekaj na żniwa. Na poboczu drogi iw niektórych miejscach złote uszy pod ciężarem nachyliły się ku ziemi. Takie trzepotanie uszu wydaje się promieniować aromatem dojrzałej uprawy.
W oddali widać błękitne chabry, zachwycające cały krajobraz. Na pierwszym planie jest kręta droga polna, na której widziało się wielu podróżników. Większość drogi porasta trawa, zwłaszcza białe stokrotki.
Wijąc się, idzie w pole.
Wzdłuż krętej drogi w polu żyta są majestatyczne sosny przypominające strażników. Po prawej nisko nad żyto wiszą stare sosny. Z jednej strony jest zupełnie naga, prawdopodobnie odczuła wpływ zimnego północnego wiatru.
I odwrotnie, drzewa po lewej zachwycają nas różnorodnością swoich strojów: od najbardziej bujnych form, w pełni ubranych z gałęziami, po całkowicie nagie sosny.
Na niebie można oglądać tańczące ptaki polne cieszące się ciepłymi letnimi dniami. Nad nimi płyną lekkie chmury powietrza. A w głębi obrazu zgęstniały chmury, być może wkrótce spadnie mały deszcz.
Autor umieścił w obrazie wielką miłość do natury, do swojej ojczyzny. To uczucie przekazywane jest widzowi, który może cieszyć się piękną kreacją tego artysty.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)