Deineka Alexander Alexandrovich jest jednym z niewielu artystów, którym udało się poświęcić zarówno technologii, jak i sztuce. Mógł jednocześnie zdobyć wiedzę w szkole kolejowej iw pracowni artystycznej. Autor znalazł swój talent wszędzie.
Nawet służąc w Armii Czerwonej podczas rewolucji, z pomocą sztuki prowadził zintensyfikowaną propagandę. Włożył duszę i życie swego ludu w swoje dzieła.
Moją uwagę zwrócił jego obraz „Zima. Dziewczyna przy oknie”. Natychmiast wydało mi się to ponure, ciemne, a nawet niedokończone. Ale najwyraźniej jest to jego apel.
Na pierwszym planie widzimy pokój z dużym oknem. Dziewczyna stoi blisko niego i patrzy w zamyśleniu na ulicę. W pobliżu jej stóp kot śpi na małym dywanie. Najwyraźniej bateria pochodzi z ciepła i jest bardzo ładna. Zasłony zwisają z jednej strony okna.
Mają poziomy wzór o różnych kolorach. Jedynym jasnym punktem w pokoju są skarpetki dziewczyny, są one czysto białe w porównaniu do innych rzeczy. Cały pokój jest przedstawiony w ciemności lub ciemności.
Musisz dobrze wyglądać, aby zobaczyć wszystko.
Całkowitym przeciwieństwem pokoju jest widok z okna. Idzie do parku. Istnieje wiele drzew, krzewów i ławki do odpoczynku.
Cały ten widok pokryty jest grubą warstwą śniegu. Jest przedstawiony w zimnym białym kolorze. Wydaje się nawet, że światło pada na drzewa.
Patrząc na daleki widok, możemy założyć, że na zewnątrz jest ciemno, ale śnieg jest tak czysty i jasny, że jest tam lżejszy niż w pokoju. To na tym jasnym tle ciemna postać dziewczyny pojawia się bardzo dobrze.
Obraz jest uderzający wyrazistością i ostrością na początku oglądania i fascynuje, pozostawiając przyjemne uczucie przy starannej analizie. Być może nie jest to najpiękniejsza praca autora, ale według uczuć emocjonalnych, moim zdaniem, jedna z najlepszych.