Obraz „Wizje św. Antoniego” to prawe skrzydło ołtarza „Kuszenie św. Antoniego”.
Kiedy św. Antoni żył jako pustelnik na pustyni, ścigał go najbardziej uwodzicielski ze wszystkich kusicielek. W Ogrodzie Eden upadek człowieka rozpoczął się wraz z Ewą i świadomością seksapilu, gdy Adam i Ewa dowiedzieli się, że są nadzy.
Diabeł jest święty nagi, nieśmiało zakrywający łono dłonią. Zanurzony w głębokim myśleniu święty jest otoczony personifikacjami różnych pokus.
Obojętny na uwodzicielskie wizje Antoniego jest tu przedstawiony jako rycerz wiary, który pokonał siły zła. To zwycięstwo jest głównym tematem prawego skrzydła tryptyku. Anthony odwraca wzrok, ale ucztowanie demonów wpada w jego pole widzenia, który gestami wzywa pustelnika. W tle cudowne miasto diabła jest gotowe zaprosić świętego, jeśli tylko obróci się w tym kierunku.
W fosie smok walczy z mężczyzną, płomienie wybuchają z okrągłej wieży; miasto jest ukrytym piekłem, z którego pojawił się diabeł.
Holenderski młyn, który nie zgadza się z tym obrazem, wskazuje na zwodnicze możliwości ziemskiego i miernego i przypomina ergotyzm – zatrucie sporyszem spowodowane przez zgniłe ziarno: choroba ta została błędnie nazwana ogniem Antonone. Istnieje wiele odniesień do czarnej magii – wśród pokus świętych, przedstawionych w centralnej części tryptyku, znajduje się zarówno czarna msza, jak i sabat, na którym najwyraźniej dwie ryby latają na ryby. Uważa się, że diabeł pomaga czarownikom latać na miejsce demonicznych zgromadzeń.
Naga kobieta, która jest zza zasłony, która ściąga ropuchę, według Żywotów Ojców, okazuje się demonem, który przybrał wygląd królowej. Naga kobieta pod improwizowanym namiotem jest grzechem pożądania i cudzołóstwa. Suchym drzewem, za którym stoi, jest alchemiczna symbolika, obficie obecna w każdej scenie tryptyku.
Wśród potwornych wizji jest stary gnom w czerwonym kapturze zakrywający całe ciało, z wyjątkiem oczu i haczykowatego nosa. Chodzi w chodziku, z łokciem przyczepionym do głowy.
Chodziki i błystka – oznaka ludzkiej niewinności, która utrzymuje się nie tylko w dzieciństwie, ale przez całe życie. Laid table, wspierany przez nagie demony, jest obrazem ostatniej pokusy świętego – grzechu obżarstwa. Tajemniczy akt wokół stołu symbolizuje grzech dzikiego życia.
Chleb i dzban na stole są również bluźnierczymi wskazaniami symboli eucharystycznych.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)