Willows at Sunset – Vincent Van Gogh

Willows at Sunset   Vincent Van Gogh

Rysując krajobrazy z natury, Van Gogh często unikał dokładnego podobieństwa. Natura była dla niego atrakcyjna nie tylko jako piękny obiekt dla obrazu. Uderzając w naturę, Van Gogh widział w niej ucieleśnienie własnych uczuć i głębokich uczuć.

Przykładem jest ta praca wykonana w Arles w 1888 roku.

Żółty kolor przestaje być uosobieniem życia i słońca i wyraża raczej agresję, ciężką depresję i beznadziejność. Zachodzące niebo wydaje się naciskać na otaczającą przestrzeń, a gęste światło płynące z niego maluje wszystko w ognistych gorących tonach. Ciężkie, potężne promienie słońca wypełniają niebo, rozciągając się wzdłuż niego w długie paski.

Wrażenie wzmacnia kompozycja. Wierzby stoją w porządku, jakby wyciągały do ​​nieba swoje martwe, suche, kruche gałęzie. Są widoczne w oddali, za pustynnym polem porośniętym kępkami suchej trawy.

Ostre szorstkie pociągnięcia wspierają ogólny nastrój obrazu.

Aby zwiększyć intensywność kolorów, autor stosuje silne kontrasty. Niebieski pasek w tle, przedstawiający rzekę, sprawia, że ​​ciepło jest żółte. Pnie wierzby są pomalowane w odcieniach bzu w połączeniu z czernią, co również wpływa na postrzeganie obrazu i jego strukturę kolorów.