Korovin nauczył się od Sawrasowa znaleźć ukrytą poezję i teksty w pozornie niezauważalnych zakątkach natury, nauczył się uchwycić i emocjonalnie przekazać uczucie życia w krajobrazie. Niewątpliwy związek ze sztuką Sawrasowa można znaleźć w jego pracach, takich jak Wczesna wiosna i Ostatni śnieg.
Igor Grabar w 1909 r. Słusznie zauważył, że Korovin był pierwszym z jego pokolenia, który zwrócił się do ulubionego motywu krajobrazu Sawrasowa. „Korovin jest autorem pierwszej wiosny, która ukazała się po gawronach Savrasovian. Ta niesamowita ilość ostatniego śniegu, marszów i wczesnych źródeł, z których rosyjskie malarstwo ostatnich piętnastu lat jest tak bogate, pochodzi niewątpliwie od Korovina”. Od 1879 roku sam Korovin brał udział w wystawach studenckich Moskiewskiej Szkoły Malarstwa, Rzeźby i Architektury, co stało się znaczącym wydarzeniem w życiu kulturalnym Moskwy.
O nich poważnie pisali gazety.
W jednym z nich P. M. Tretyakov nabył obraz Levitan's Autumn Day Sokolniki. Na pierwszej wystawie Korovin został zapamiętany przez publiczność za pomocą etiudy „Wiosna” – wielka wrona na wciąż nie ubranych liściach drzewa. Płótno ujawniło liryczny talent w przyszłym mistrzu.
Od tamtych czasów wśród nielicznych pojawił się jego krajobraz „Wczesna wiosna”, przedstawiający obrzeża wioski ocieplone wiosennym słońcem z krzywym domkiem w cieniu puszystych wierzb. Obraz wyróżnia subtelność gradacji kolorów, zauważalny jest niezwykły talent kolorystyczny młodego autora.