W bogatym święcie dworku – imię najważniejszego właściciela ziemskiego – kochanki dworu, matki i babci. W eleganckim, urządzonym w stylu wiejskim, bogatym salonie na tle otwartego okna, urodzinowa dziewczyna siedzi przy stole na kanapie, a obok niej jest miejscowy ksiądz w świątecznej niebieskiej szacie. Urodzinowa dziewczyna trzyma na kolanach małą dziewczynkę, wnuczkę, która próbuje pogratulować babci, a ona z uwagą słucha swojej ukochanej.
Następna niania dziewczyny, gotowa odebrać dziecko po “gratulacjach”. Po lewej starszy mężczyzna, właściciel posiadłości, prowadzi małego chłopca do babci, karząc ją, co ma powiedzieć. Po prawej stronie salonu służąca przygotowuje stolik do zorganizowania uczty dla gości.
A oto gość, trzymający pod pachą prezent. Czeka na zwolnienie kochanki z domu, aby przekazać jej gratulacje. Obok niego jest lokaj z butelkami na tacy, on także czeka na napoje.
Jesienne słońce wpada do otwartego okna za urodzinową dziewczyną i lekko świeci na parkiecie. Za oknem widoczna jest jesienna brzoza ze złotymi liśćmi. Jesień za oknem symbolizuje jesień życia tej starej kobiety, ale jednocześnie podkreśla, że nawet jesień może być piękna, a przed nią jest jeszcze dużo dobrego.
Połączenie jasnych i ciemnych kolorów z refleksami słońca tworzy radosny, optymistyczny, świąteczny nastrój. Artysta pokazuje na obrazie największą godność tej rodziny – miłość i wzajemne zrozumienie, pełen szacunku, pełen szacunku stosunek do starszych.