Obraz „Ukrzyżowanie Chrystusa”. Dla Boskiego obrazu Chrystus jest uosobieniem miłosierdzia, czystości duchowej, cierpliwości i prostoty. Przeciwstawiają mu się potężne siły zła. Poddają go straszliwej agonii, fizycznej i duchowej.
Chrystus pokazuje człowiekowi przykład przezwyciężenia wszelkich trudności. Za nim podążają zarówno święci, jak i zwykli ludzie.
Taki człowiek, pobożny darczyńca, którego twarz jest duchowo podobna do twarzy Chrystusa, jest przedstawiony przez Boscha na obrazie Ukrzyżowanie Chrystusa. Bosch musiał powstrzymać wyobraźnię, aby uzyskać efekt uroczystej pobożności na obrazie. Pozytywne nastawienie, które nosi wizerunek dawcy, jest wspierane przez krajobraz pełen łaski i harmonii.
Natura Boscha pojawia się w dwóch cechach: fantastyczny krajobraz lub bardzo specyficzny, taki jak ten, który naukowcy uważają za gatunki Hertogenbosch. Widzimy, jak świat stworzony przez Stwórcę zostaje przekształcony przez działalność człowieka: wzniesiono budynki, wykopano i obsadzono pola, powstały drogi. I wszędzie, jak mrówki, na tle wielkości natury, mali ludzie pełzają dookoła, biegają dookoła, mają obsesję na punkcie śmiertelnych, próżnych myśli i pragnień.
Bosch, podobnie jak wielu mistrzów wczesnego renesansu, ma ostry kontrast między pierwszym a drugim; zgodnie z prawami perspektywy linearnej, skurcz odsuwający się od oka widza powinien przebiegać płynniej. Ale im mniej krajobrazu kojarzy się z głównym obrazem, tym bardziej jest on harmonijny. Ale tajemnice perspektywy powietrznej są dobrze znane artyście: nie tylko przedstawia je na niebiesko, ale także otacza odległe obiekty w mgle, która ukrywa ich kontury.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)