Życie Christophera było znane Boschowi ze „Złotej legendy” Jacoba Voraginsky'ego, kiedy Bosch żył, przetłumaczony na holenderski. Poinformowano, że gigant o imieniu Reprobus długo szukał gospodarza. Chciał, aby jego pan był najsilniejszy i najpotężniejszy, więc najpierw służył cesarzowi, ale dowiedział się, że jest ktoś silniejszy, którego nawet cesarz się boi – diabła.
Potem Reprobus poszedł na służbę szatanowi.
Wkrótce jednak dowiedział się, że diabeł nie jest najsilniejszy na świecie, ponieważ boi się świętego krzyża. A Christopher postanowił służyć Chrystusowi. Ale jak to zrobić? Olbrzym znalazł chrześcijańskiego pustelnika, aby wyjaśnić, jak może zostać sługą Chrystusa. Na początku pustelnik poprowadził Reprobusa do rzeki, gdzie znajdował się niebezpieczny bród.
Wyjaśnił: tutaj gigant, ze względu na swój wzrost, może być przydatny dla ludzi. Reprobus nie bał się pracy, ponieważ był bardzo silny.
Ale kiedy został poproszony o przeniesienie małego chłopca przez rzekę. Kiedy dziecko się poruszało, stawało się coraz trudniejsze dla dziecka, a na środku rzeki on i Repbus prawie się utopili. Zatem olbrzym dowiedział się, że niósł małego Chrystusa przez bród, który położył na sobie wszystkie grzechy i brzemiona świata.
Zbawiciel ochrzcił Reprobusa i nazwał go imieniem „Krzysztof”, co oznacza „noszenie Chrystusa”. W późnym średniowieczu Christopher był niezwykle popularnym i ukochanym świętym. Był uważany za orędownika podczas okresów epidemii.
Relikwie świętego trzymano na długo w hiszpańskim mieście Toledo, a później przeniesiono do opactwa Saint-Denis we Francji. Jest również uważany za patrona promów, mostów i nawigatorów.
30 lat przed Boschem, St. Christopher był już portretowany przez innego holenderskiego malarza – Dirka Bouts. Jednak Bosch oferuje swoją wizję fabuły i sprawia, że motywy są dla niego nieodłączne. Niektóre z nich są deszyfrowane stosunkowo łatwo, inne – trudniejsze.
Ryba zawieszona na lasce Christophera to tradycyjny symbol chrześcijaństwa – anagram w imię Chrystusa). Jest przeciwna symbolowi grzechu – świni rozciągniętej na kablu nad dzbanem. Zepsuty dzbanek jest przymocowany do drzewa i zamieniony w tawernę.
Ponad nim mały człowiek unosi się ku pniu do ula – w Holandii ula była uważana za symbol pijaństwa.
Idylliczna natura pięknie pomalowanego krajobrazu jest przyćmiona blaskiem odległego ognia i nagim kąpiącym się na plaży, biegnącym w panice z potwora widzianego w wodzie. Wszystko to można interpretować jako oznaki wrogiego i grzesznego świata. Ale, w przeciwieństwie do innych dzieł Boscha, symbole zbawienia „przeważają” nad wszystkimi diabelskimi i strasznymi u „Świętego Krzysztofa”: mały Chrystus jest niezawodną ochroną dla tego, który nosi go na plecach, a obok małej postaci pustelnika jest pies – symbol lojalności.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)