Święta rodzina i aniołowie – Rembrandt Harmens Van Rhine

Święta rodzina i aniołowie   Rembrandt Harmens Van Rhine

W latach 40. Rembrandt kilkakrotnie odnosił się do tematu świętej rodziny. Jednym z najlepszych rozwiązań tego tematu jest obraz Ermitażu „Święta rodzina”, stworzony przez artystę w 1645 roku. Scena gospel daje widzowi wiele skojarzeń z codziennym życiem ludzi, współczesnym Rembrandtem.

Cisza i spokój zakłócają tylko znajome odgłosy życia w domu. Płonące trzaski drewna opałowego, słychać ciche, monotonne grzechotanie siekierą cieśli.

Pokój jest okryty delikatnym zmierzchem; światło łagodnie wlewa się z różnych źródeł, ślizgając się łagodnie po twarzy Maryi, oświetlając kołyskę, dając przedstawioną barwę duchowości. Dziecko lekko poruszyło się we śnie, a kobieta, posłuszna subtelnemu instynktowi macierzyńskiemu, odrywa się od czytania, podnosi baldachim i niespokojnie patrzy na dziecko. Ona – bardzo wrażliwa, bardzo czujna.

Zasadniczo wielkie człowieczeństwo i przenikanie obrazu tworzy tylko jeden z jego poglądów.

Uniesiona chwila światła odzwierciedla się również w fakcie, że aniołowie cicho schodzą do matki i chłopca. W tej pracy artysta wydaje się mieć coś wspólnego z mistrzami holenderskiego gatunku domowego. Ale w przeciwieństwie do nich, nie cichy komfort życia codziennego dotyczy przede wszystkim Rembrandta, ale wielkie piękno prostych relacji międzyludzkich.

Obserwując kobietę siedzącą w kołysce swojego syna, potrzebował tylko jednego z jej drżących ruchów, minutowego obrotu głowy, niespokojnego spojrzenia, aby poczuć poezję macierzyńskiego uczucia.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)