Św. Jan Chrzciciel na pustyni – Tycjan Vecellio

Św. Jan Chrzciciel na pustyni   Tycjan Vecellio

Nawet bardziej niż w jego obrazie Maria in the Temple, próba wypełnienia języka koloru elementami manieryzmu przez Tycjana jest wyraźnie widoczna w tej pracy namalowanej dla zniszczonego obecnie kościoła Santa Maria Maggiore.

Plastyczność figury, teatralność postawy i siła barwy dźwięków, wszystkie szczegóły odzwierciedlają dominujący smak piątej dekady XVI wieku w Wenecji, która coraz bardziej martwiła się problemami formy i kompozycji, które zajmowały klasyki środkowych Włoch, idee propagowane w Wenecji Jacopo Sansovino, Vasari i Salvati.

Ale nawet w tym muskularnym, sportowym ciele, formalnej akademickiej jakości manieryzmu, wypełnionej wrażliwością koloru Tycjana: “nakładanie się kolorów grubą warstwą” farby wydaje się niemal zwiększać jasnoszary kolor skóry do koloru kości słoniowej, w brązowych, zielonych odcieniach i przyciemnionych pędzący strumień.

Rzeczywiście, właśnie dzięki swojemu poczuciu koloru w Tycjana formuły manieryzmu, zamiast krystalizować się w abstrakcyjnych programowalnych projektach, przełożyły się na entuzjazm dla badań.