Odważne eksperymenty ze światłem są głównymi ekspresyjnymi środkami wykorzystywanymi przez Claude'a Moneta w jego pracach. Zmienność cieni i gra światła zawsze przyciągały artystę, który próbował złapać i uchwycić to piękno w swoich obrazach. Claude Monet jest autorem wielu podobnych krajobrazów, ale napisanych w różnych porach dnia, w różnych warunkach pogodowych, o różnych porach roku.
W 1885 r. W mieście Giverny maluje obraz, który nazywa „stogiem siana w Giverny”. Tam Claude Monet pisze wiele innych wspaniałych obrazów, które przyniosły mu sławę i uznanie.
Na zdjęciu przed oczami widza pojawia się zwykły codzienny wiejski obraz francuskiego zaplecza. Na pierwszy rzut oka obraz nie przedstawia niczego szczególnego i trudno zrozumieć, co przyciągnęło artystę tutaj i dlaczego to płótno jest uważane za jedno z najlepszych dzieł wielkiego francuskiego impresjonisty.
Obraz w poziomie można podzielić na kilka planów: ciemnozielona cieniowana trawa na pierwszym planie jest jak ramka, semantyczne ograniczenie płótna. Na tej samej płaszczyźnie przedstawiony jest główny bohater obrazu, który przyciąga oko widza – duży, nierówny stóg siana. Jego celowa niedoskonałość tylko zwiększa realizm obrazu.
Drugi plan obrazu „Stóg siana w Giverny” przedstawia jasny obszar, zalany światłem słonecznym, trawa z ciemnozielonej staje się jasnozielona, z żółtym odcieniem. Artysta wyraźnie przedstawiał granicę światła i cienia. Umieścił go trochę pod kątem, co dodaje nieco dynamiki obrazowi.
Trzeci plan obrazu to seria drzew, które są tak przezroczyste i nieważkie, że cały krajobraz przedstawiony przez pędzel Claude'a Moneta staje się taki sam.