Obraz holenderskiego artysty Rembrandta van Rijna „Samson and Delilah”. Rozmiar zdjęcia to 61 x 50 cm, olej na płótnie. Historia życia Samsona znajduje się w rozdziałach XIII-XVI Księgi Sędziów. Apokryficzne opowieści o Samsonie znajdują się w Palle the historical, zwanym inaczej pierwszym początkowym zwrotem, „Księgą istnienia nieba i ziemi”.
W tym powtórzeniu historii Starego Testamentu specjalny rozdział poświęcony jest życiu Samsona.
Główną różnicą między legendami apokryficznymi i biblijnymi jest wyjaśnienie motywu, dlaczego Samson ujawnił tajemnicę swojej mocy Delilah: w Biblii miłość Samsona do podstępnej Delilah jest ustalona jako motyw w Paley – pijaństwie Samsona. W starożytności apokryfy dotyczące Samsona były powszechne w Rosji. Wielkie rosyjskie epopeje o Światosławiu są w oczywisty sposób związane z apokryfami o Samsonie.
Dalila jest podstępnym Filistynem, ukochanym Samsona.
Za bezinteresowną miłość i lojalność Delilah odwzajemniła mu zdradę; wydając tajemnicę bogatyrów Samsona swoim najgorszym wrogom, Filistynom. Ludzki obraz stworzony w jego obrazach, w pracy Rembrandta, przybiera kształt w kontekście dokonanej holenderskiej rewolucji burżuazyjnej, Rembrandt absorbuje doświadczenie postrewolucyjnej holenderskiej rzeczywistości, przełamując ją przez zwierciadło głęboko osobistej ewangelii.
Po wielkich Włochach, pięknych i wolnych, tytanicznych i idealnych ludzkich obrazach, istnieje ludzki obraz Rembrandta przesiąknięty zasadami Kazania na Górze: osoby w sobie, uwikłanej w sprzeczności życia, zdolnej do podejmowania decyzji i zmian, osoby związanej z tradycjami minionych wieków, ale który przed wysokimi wymaganiami moralnymi musi manifestować się tu i dziś, w życiu codziennym.
W centrum takiego rozumienia człowieka leży przykazanie miłości bliźniego, ludzkości. To także zorientowane na przyszłość znaczenie ludzkiego wizerunku w pracach Rembrandta. Ten obraz, przepojony własnymi i tradycyjnymi ideami i namiętnościami, poczucie siebie i pewności siebie w człowieczeństwie, jako stworzenie jednej osoby, znalazł swoje widzialne ucieleśnienie w linii, kolorze i formie, która determinuje skrajną siłę obrazów artysty i całej sztuki Rembrandta.