Ojcem Katarzyny Petrownej był książę Peter-August-Friedrich Holstein Beck, generalny gubernator Estonii i feldmarszałek, a jego matką była hrabina Natalia Nikolaevna Golovina. Jej rodzice należeli do zwolenników Piotra III, a 12-letnia dziewczyna była z nimi w jednej z galery, która towarzyszyła cesarzowi w dniu zamachu stanu 28 czerwca 1762 r. Podczas jego lotu do Kronsztadu. W 1767 r. Wyszła za mąż za porucznika księcia Iwana Siergiejewa Baryatyńskiego.
Książęta Baryatinsky byli jedną z najstarszych rodów szlacheckich w Rosji. Książę I. S. Baryatinsky był adiutantem cesarza Piotra III. Odegrał znaczącą rolę w sukcesie zamachu stanu z czerwca 1762 r., Który doprowadził Katarzynę II do tronu. Za co był hojnie cesarzową, spędzając większość swojego życia na najbardziej prestiżowych stanowiskach dyplomatycznych.
Księżniczka EP Baryatinsky lśniła w świecie St. Petersburga, uważana za jedną z pierwszych piękności, odniosła ogromny sukces i wiele romansów.
Mówią, że wielki książę Paweł Pietrowicz był w niej zakochany, a jej związek z hrabią Andrzejem Razumowskim spowodował, że zerwała z mężem. Pod koniec lat osiemdziesiątych XVIII wieku księżniczka Baryatinsky wyjechała z Rosji na leczenie za granicę, a następnie osiadła w Berlinie, gdzie zmarła 28 listopada 1811 roku. Wychowali się w Rosji z matką, która mieszkała oddzielnie od męża.
Anna, poślubiona w 1787 r. Hrabiemu Nikołajowi Aleksandrowiczowi Tołstojowi, z powołaniem męża na szambelana pod rządami wielkiego księcia Aleksandra Pawłowicza, 10 maja 1793 r. Została członkiem najbardziej intymnego kręgu dworu wielkiego księcia i od tego czasu rozpoczęła bliską przyjaźń z nową Wielką Księżną Elizabeth Alekseevna, żona przyszłego cesarza Aleksandra I. Następnie hrabina Anna Iwanowna Tołstaya opuściła Rosję i zamieszkała za granicą. Książę Iwan Iwanowicz Baryatinsky – tajny doradca, dyplomata, ambasador w Londynie i Monachium, kolekcjoner; po przejściu na emeryturę zajmuje się rolnictwem.