„Różowy” okres kreatywności, który zastąpił ponury „niebieski”, nazywany jest również „cyrkiem”, ponieważ głównymi bohaterami większości płócien Picassa są wędrowni artyści.
Artyści cyrkowi w tym czasie uważani byli za przedstawicieli niższej klasy, takich z zewnątrz, ale mimo to byli wolni i niezależni. To ta romantyczna wolność fascynowała artystów awangardowych, którzy starali się „zrzucić” kajdany gatunku akademickiego i podążać za swoją wyobraźnią, niezależnie od krytyki i konserwatywnego społeczeństwa. Aby wizerunek artystów cyrkowych, arlekinów, błaznów był wówczas niezwykle modny i popularny.
Nie odkładaj tego tematu i Picassa.
Płótno przedstawia rodzinę artystów cyrkowych, podczas gdy istnieją przypuszczenia, że wszystkie postacie na zdjęciu są prawdziwymi ludźmi, a nie owocem wyobraźni artysty. Faktem jest, że sam Picasso uwielbiał odwiedzać cyrk „Medrano”, który znajdował się na Montmartre, gdzie czerpał inspirację.
Pierwszą rzeczą, która przyciąga uwagę, jest smukła kompozycja obrazu. Wszyscy bohaterowie płótna są od siebie psychologicznie wyobcowani – nie komunikują się ze sobą, nawet ich poglądy nie nakładają się na siebie, ale mimo to połączone razem wyglądają harmonijnie i harmonijnie.
Bohaterowie dzieła są w przemyślanym, melancholijnym nastroju. Wydaje się, że ta raczej duża rodzina znów się gdzieś poruszy, ale wszyscy czekają na kobietę, która siedzi najbliżej widza, patrzy ze smutkiem w dal iz jakiegoś powodu nie spieszy się z opuszczeniem tego miejsca.
Charakter działań bohaterów podkreślał ubranie. Jednak ich stosunek do kreatywnego środowiska jest jeszcze bardziej widoczny na ich nogach – stoją w określonych pozycjach tanecznych.
Jeśli chodzi o techniczną stronę pracy, autor pracował tutaj w zwykłym dla „różowego” kolorze okresu – ciepłej ochry, złota, srebra i różowej gamma. Więcej uwagi, jak już zauważyłem, Picasso poświęcił kompozycji – ostatnie badania rentgenowskie wykazały, że mistrz kilkakrotnie przepisywał układ figur na płótnie, dopóki nie osiągnął pożądanego rezultatu.
Podobnie jak wiele dzieł Picassa, ten obraz od dawna „żyje” w Stanach Zjednoczonych, a mianowicie w National Gallery of Art w Waszyngtonie.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)