Należący do wiary Ormiańskiego Kościoła Apostolskiego Aiwazowski stworzył całą serię obrazów biblijnych oraz wątków historycznych.
W 1862 r. Aiwazowski napisał dwie wersje obrazu Światowa powódź, a następnie wielokrotnie powraca do tej biblijnej historii w swoim życiu. Jeden z najlepszych wariantów obrazu potopu został napisany przez niego w 1864 roku.
To właśnie morze zwykle wydaje mu się uniwersalną podstawą natury i historii, zwłaszcza na działkach ze stworzeniem świata i powodzi; jednak wizerunków ikonografii religijnej, biblijnej lub ewangelicznej, jak również starożytnej mitologii, nie można zaliczyć do jego największych sukcesów.
Twórcza indywidualność i światowe postrzeganie wielkiego malarza morskiego z jego narodowymi korzeniami łączyło go z kulturą ormiańską za jego życia. Biblijna góra Ararat – symbol Armenii – Aiwazowski napisał co najmniej dziesięć razy. Pochodzenie Noego z Araratu zostało po raz pierwszy wzniesione w Paryżu, a gdy miejscowi rodacy zapytali go, czy ma pogląd ormiański, przyniósł ich na zdjęcie i powiedział: „Oto nasza Armenia”.
Następnie Aiwazowski przedstawił płótno szkole Novo-Nichivan. Podczas wojny domowej szkoła została przekształcona w koszary, które na przemian zajmowały białe lub czerwone. Zdjęcie pokryte pęknięciem w drzwiach. Kiedy wyłom został zapieczętowany deską, obraz zniknął. Porywaczem był Martiros Saryan, który kiedyś studiował w tej szkole.
W 1921 r., Spośród dzieł sztuki ormiańskiej, zebrał, przyniósł „Zejście Noego” do Erewanu.
Wśród obrazów z fabułą historyczną znajduje się obraz chrztu narodu ormiańskiego, który niegdyś ozdobił jeden z Feodosyjskich kościołów ormiańskich i wzbudził w zgromadzeniu uczucia patriotyczne.
Spisek na chrzest narodu ormiańskiego był punktem zwrotnym w historii kultury ormiańskiej. Jego dobrobyt był promowany przez przyjęcie chrześcijaństwa przez Ormian. Na samym początku IV wieku religia ta została zalegalizowana w Armenii jako państwo.
Armenia jest dziś jednym z najstarszych państw chrześcijańskich.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)