Krępujący obraz Williama I księcia Orange, nazywany Cichym. Ten dalekowzroczny i skryty polityk, który przewodził rebelii Holandii przeciwko hiszpańskiej koronie, najwyraźniej nie miał ani czasu, ani ochoty pozować malarzom.
Dożywotnie portrety jego bardzo rzadkiego, tak szczególnego zainteresowania to portret, który przeszedł do Mauritshuis z jednego z pałaców shtatgalterov. Wykonał ją artysta z Antwerpii Adrian Thomassen Kay w ostatnich latach życia Wilhelma The Silent.
Porównanie z “Male Portrait” Memlinga pokazuje, jak bardzo postrzeganie człowieka zmieniło się w ciągu minionego stulecia. Mimo niewielkich rozmiarów portret Memling wyróżnia się specjalnym pełnym brzmieniem języka artystycznego; ma zarówno kolor, jak i wspaniały plastik twarzy, a także to, jak dumnie podniesiona głowa wyróżnia się na tle ciemnoniebieskiego nieba. Adrian Kay jest sumiennym zawodowcem, nie pozbawionym talentu, ale daleko mu do Memling.
Jego praca mogłaby pozostać niezauważona, gdyby osoba przedstawiona nie zatrzymała wyglądu “twarzy o niecodziennym wyrazie.
Za zwyczajową powściągliwością i zamknięciem widzimy rzadką siłę woli i umysłu, napięte, niespokojne życie wewnętrzne. A zewnętrzna prostota i wewnętrzne znaczenie portretu odpowiadają temu, co wiemy o niezwykle złożonej osobowości Williama. Nowa treść psychologiczna pochodzi nie tylko i nie tyle od artysty, co od modelu, a jednak wpływa na ważne cechy artystycznej świadomości epoki.
Nie bez powodu portret Wilhelma Cichego został namalowany już pod koniec burzliwego XVI wieku, kiedy przyszłość – XVII wiek – została wykuta w tyglu rewolucji holenderskiej.