Portret męski – Andrea Castaño

Portret męski   Andrea Castaño

Pierwsza wiadomość o wczesnym florenckim mistrzu renesansu Andrei del Castagna sięga 1440 roku, kiedy to dekretem władz florenckich namalował na ścianie Palazzo del Podesta jako powieszonych wrogów Medyceuszy – członków rodziny Albizi. Później pracował w Wenecji.

W 1444 roku Castaño wstąpił do warsztatu malarzy florenckich i aż do śmierci w czasie epidemii dżumy nie opuścił miasta, jeśli nie pamięta, że ​​prawdopodobnie pracował w Rzymie w 1454 roku. Formacja Castaño jako artysty była pod silnym wpływem sztuki Masaccio, Donatello i twórczych kontaktów z Domenico Veneziano.

W artystycznym dziedzictwie Castaño – głównie monumentalne dzieło. Prezentowany portret to fragment sztalugi artysty. Stworzony przez niego obraz jest wyrazisty, pełen odwagi, w nim wyczuwalna jest wewnętrzna siła, siła i cicha godność osoby Renesansu.

To jeden z pierwszych przykładów męskiego portretu o długości trzech czwartych.

Niezwykłość takiego zwrotu skłoniła badaczy do zobaczenia w pracy części kompozycji nieznanego płótna religijnego. Sugerowano, że Castaño nie malował portretu z życia, że ​​model był portretem rzeźbiarskim. Inne słynne prace: cykl fresków „Znani ludzie”.

Ok 1450. Galeria Uffizi, Florencja; malowidła ścienne z refektarzu klasztoru Sant'Apollonia. Ok 1447-1449.

Muzeum Sant'Apollonia we Florencji.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)