Obraz malarza Sewilli Diego Velázqueza „Portret króla Hiszpanii Filipa IV w zbroi”. Rozmiar portretu 58 x 45 cm, olej na płótnie. Filip IV z Habsburgów, król Hiszpanii, Portugalia i Algarve od 1621 r., Syn Filipa III i Margarity z Austrii.
Podczas długich rządów Filipa IV Hiszpania pozostała potężną potęgą europejską, chociaż sytuacja gospodarcza kraju uległa rozkładowi, ale jednocześnie era Filipa IV była okresem rozkwitu hiszpańskiej kultury Złotego Wieku. Dobrze wykształcony, rozważny i nie pozbawiony zdolności, jednak był bardzo leniwy i bardziej zaangażowany w polowanie, uroczystości i inne rozrywki niż w sprawy rządowe. Wielki miłośnik teatru, czasem sam Philip IV występował w sztukach aktorskich.
Koneser malarstwa król docenił geniusz Diego Velázqueza, który, stając się malarzem dworskim, uwiecznił monarchę w swoich obrazach. Filip IV był jednym z najwybitniejszych mecenasów dnia, o czym świadczy w szczególności pałac Buen Retiro, wzniesiony na jego rozkaz, otoczony wspaniałymi parkami. Król Filip IV powierzył sprawy administracji państwowej swojemu ulubionemu hrabiemu Duke'owi Olivaresowi, człowiekowi głodnemu władzy, inteligentnemu, ale jednocześnie mściwemu i chciwemu.
Hiszpański dwór królewski został pochowany w luksusie, ale zwykli ludzie znajdowali się w najbardziej trudnej sytuacji.
Wszechmocna biurokracja sparaliżowała życie gospodarcze i społeczne kraju, rozkwitła defraudacja i przekupstwo; duchowieństwo ze swoimi przywilejami, bogactwem, bezwładnością i ignorancją było wrogiem i hamowało duchowy i gospodarczy postęp Hiszpanii. Potężna niegdyś monarchia króla Filipa IV szybko rozpadła się od wewnątrz i na zewnątrz. Król Hiszpanii Filip IV był dwukrotnie żonaty: najpierw z francuską księżniczką Izabelą Burbońską, a po jej śmierci z własną siostrzenicą, 15-letnią Marianną z Austrii, która urodziła mu ośmioro dzieci, w tym następcę, przyszłego króla Habsburgów Karola II.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)