Portret konia Jana Mastersa i Sophii Masters w Kolvik Hall – George Stubbs

Portret konia Jana Mastersa i Sophii Masters w Kolvik Hall   George Stubbs

Przede wszystkim zamówienia Stubbs były tak zwanymi portretami jeździeckimi. Z czasem mistrz opracował nawet własny “standard” takiej pracy. Tak więc koń został z pewnością przedstawiony z profilu, a jeździec został w połowie zwrócony do widza.

Czasami pisał konia w swobodnej pozycji), ale częściej – kłus pieszy. Dało to malarzowi interesujący z artystycznie-anatomicznego punktu widzenia możliwość pokazania pięknego zwierzęcia w ruchu, pozwalając ponadto na dyskretne wskazanie widzowi, że klient siedzący na koniu jest doskonałym jeźdźcem.

Portrety jeździeckie Stubbs często włączał się w swoje sceny łowieckie – na przykład “Polowanie w Grosvenor”, ​​1762. Malował mistrza i “portrety gatunkowe”, które stały się niezwykle popularne w XVIII wieku. Prawa tego czysto angielskiego gatunku wymagały, aby klient został przedstawiony na tle jego rezydencji, parku, załogi, jeżdżącego konno.

Jednym słowem, taki portret miał przynosić próżną chwałę arystokraty klienta. Wszystkie powyższe warunki spełnia piękny “Portret konia Johna Mastersa i Sofii Master w Kolvik Hall”. John Wizard zamówił to zdjęcie dla swojego małżeństwa.

Ale ślub był zdenerwowany, a później Mistrz nakazał namalować obraz swojej nieudanej żony.