Oślepienie Samsona – Rembrandt Harmens Van Rhine

Oślepienie Samsona   Rembrandt Harmens Van Rhine

Obraz holenderskiego artysty Rembrandta van Rijna „The Blinding of Samson”. Rozmiar obrazu to 236 x 302 cm, olej na płótnie. Samson – słynny sędzia biblijny, znany ze swoich wyczynów w walce z Filistynami. Pochodził z plemienia Dana, które było najbardziej narażone na zniewolenie Filistynów.

Samson dorastał wśród niewolniczego upokorzenia swego ludu i postanowił zemścić się na zniewolonych, co osiągnął, popełniając wiele pobić Filistynów.

Będąc oddanym Bogu jako Nazarejczykowi, nosił długie włosy, które były źródłem jego niezwykłej mocy. Po zerwaniu ślubu Nazarejczyka, uległ namiętności zdradliwej Dalili i został potajemnie pozbawiony włosów i siły, ku wielkiej radości Filistynów, którzy opanowali osłabionego bohatera, oślepili go i po schwytaniu go, postawili Samsona w upokarzającej pracy przy kamieniu młyńskim.

Ciężka próba doprowadziła Samsona do szczerej pokuty i skruchy. Jego życie skończyło się pod ruinami pogańskiej świątyni filistyńskiej, wstrząśnięte nią i upadło na nią wraz z masą wygnanych Filistynów na dachu. Samson jako postać biblijno-historyczna jest charakterystycznym typem bohatera narodowego czasów Księgi Sędziów; historia jego wyczynów obfituje w mnóstwo ciekawych szczegółów krajowych, które są ciekawie potwierdzone w badaniach najnowszych archeologów i geografów.

Już pierwsze obrazy historyczne ze scenami biblijnymi – od „Męczeństwa św. Szczepana” do „Dawida i Saula”, od Chrystusa, wydalenia kupców ze świątyni, do „Chrystusa w Emaus” i „Dinariusa Cezara”, najlepszych portretów tego czasu, wizerunków prorokini, apostołów a portrety wyrażają osobliwe sprzeczne pragnienie artysty do ekspresji, będące połączeniem zimnej powagi i dramatycznego upału w dziełach Rembrandta. I nie przypadkiem.

Za tą aspiracją pragnienie Rembrandta wydaje się być ucieleśnione w tematycznie zdefiniowanym działaniu, w wydarzeniach, cierpieniach i triumfie nie tylko „pasji”, ale także w celu pokazania dualizmu, sprzecznej natury ludzkiej esencji i w tym spektaklu osiągnięcia granic nagiej prawdy o życiu.

Wraz z pojawieniem się takich przedstawień obrazujących siłę artysty Rembrandt zaczyna wyprzedzać postrzegającą świadomość. Dzieje się na zdjęciach Rembrandta dzięki spektakularnej niezniszczalności jej poglądów i żywemu pragnieniu prawdomówności, malowniczej panoramie „nie zasłoniętej żadnym moralizmem materialności” i powołuje do życia tak wszechstronną ironię w stosunku do istniejącej rzeczywistości, którą Thomas Mann zdefiniował jako „w swojej nienaganności potworne poczucie sztuki” , jako „asercja, która jest jednocześnie całkowitą negacją”.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)