Mosty nad Sekwaną – Vincent Van Gogh

Mosty nad Sekwaną   Vincent Van Gogh

Van Gogh zakończył prace nad tym obrazem w 1887 roku. Na niej portretował rzekę Sekwany, ukochaną przez siebie. Kiedy był w Paryżu, zawsze przychodził do rzeki, podziwiając jej krajobrazy.

Bardzo lubił mosty przechodzące przez tę malowniczą rzekę.

To zdjęcie jest napisane jasnymi, bogatymi tonami, które tworzą radość, energię podziwu dla natury, grę słońca. Wszystko inne, jakby znikało w promieniach słońca, które rozciągają się na domy, mosty, niebo. Słońce zajmuje główną rolę na obrazie, zajmuje całą myśl, oddaje głębię obrazu.

Wszystko inne pozostaje jakby w cieniu, ale nie znika w cieniu słońca, a wręcz przeciwnie, odbija wszystkie przedmioty. Mosty, woda, cegły – wszystko jest przedstawione w ognistym kolorze.

Jednocześnie obraz jest wypełniony większą ilością światła, wygląda bardziej słonecznie. Farby używane przez artystę dają nastrój, optymizm, nadzieję, wiarę, radość. Van Gogh wrze w życiu, jest niepohamowany, w ciągłym ruchu.

Wszystkie obiekty postrzega jako obserwację jako istotne zjawisko.

Artysta na swoim zdjęciu nie opisuje jako takiego procesu zachodu słońca. Opisuje słońce ogólnie, w całości. Próbuje przekazać promienie słoneczne rozrzucone na płótnie.

Te promienie pochodzą od nikogo i dokąd prowadzą. Są tutaj, żyją na tym obrazie, są tutaj, gromadzą wszystkie przedmioty i pochłaniają cały obraz.