A. P. Ryabushkin napisał obraz moskiewskiej dziewczyny w 1903 roku. Obraz przedstawia młodą dziewczynę idącą ulicą. Jej chód jest pełen wdzięku i wdzięku.
Z całym swoim wyglądem młoda piękność pokazuje, jak dumna jest z Moskwy. Przez jej wygląd nie można zrozumieć, do której klasy należy. Odzież wskazuje, że nie pochodzi ona od biednej rodziny, ale nie pochodzi również od bogatego.
Ręce dziewczyny są ukryte w futrzanym sprzęgle, a na jej głowie uszyty jest wysoki kapelusz, jak czarne futrzane sprzęgło. Odzież jest prosta, bez zbędnych dodatków i całkowicie ozdobiona. Dlatego dziewczyna najprawdopodobniej należy do klasy średniej. Chodzi, zaciskając usta i podnosząc głowę, ukazując z całą swoją wyższością.
Za jej plecami jest długi blond warkocz, w który tkana jest prosta czerwona wstążka, rozwijająca się na wietrze.
Wzdłuż ulicy znajdują się niepozorne i niepozorne budynki. Na ziemi jest dużo śniegu, prawdopodobnie jest to środek lub koniec zimy. Wygląda szczególnie jasno na tle biało-szarego śniegu. Jej dostojna postawa natychmiast przyciąga wzrok. Jest moskiewczykiem i jest z tego dumna, jest oglądana nie tylko w ubraniach, ale także w sposobie, w jaki idzie i prezentuje się.
Wielu mieszkańców odległych wiosek obawiało się nawet marzenia o życiu w pięknym, pięknym mieście. Dlatego moskiewska dziewczyna wydaje się chwalić, że mieszka w mieście, o którym wielu marzy.
Artysta namalował ten obraz z jakiegoś powodu. Chciał pokazać piękno rosyjskich dziewcząt: białą skórę, rumieniec, długie brązowe włosy i szczupłą sylwetkę. Biały śnieg tylko podkreśla ich piękno, na tle piękna wygląda bardziej korzystnie. W zimie rosyjskie piękności wyglądają jak śnieżne królowe i dosłownie urzekają swoim olśniewającym pięknem.
Dlatego właśnie w sezonie zimowym A. P. Ryabushkin przedstawił wizerunek Rosjanki na tle białego śniegu.