Obraz francuskiego artysty Jean Honore Fragonarda „Jeroboam składa ofiarę bożkom”. Rozmiar obrazu to 115 x 145 cm, olej na płótnie. Obraz malarza znany jest również pod nazwami „Ofiara Jeroboama” i „Jeroboam czci bożków”. W 1752 r. Fragonard otrzymał pierwszą nagrodę w konkursie rzymskim, który dał prawo do podróży do Włoch w ramach tradycji akademickiego malarstwa historycznego, a obraz „Jeroboam składa ofiary bożkom”.
Jeroboam, syn Navat z plemienia Efraima, był przyczyną podziału monarchii żydowskiej na dwa królestwa – Judeę i Izrael – i założyciel pierwszej dynastii izraelskiej.
W młodości Jeroboam służył Salomonowi, jako dozorca nad pracownikami plemienia Efraima. Potem rozpoznał ludzi, którzy mieli nieść lud, aby zaspokoić nieokiełznane kaprysy króla, usłyszał narzekanie robotników, widział kłopoty dworskie i moralną rozwiązłość samego króla. Widząc to wszystko, obudziła się w nim pycha Efraimitów, jako członek plemienia, któremu obiecana była świetlana przyszłość w błogosławieństwie Jakuba i która teraz musiała niewolniczo służyć plemieniu Judy.
Prorok Ahiasz przepowiedział Jeroboamowi, że będzie królem wszystkich plemion północnych, aby tylko dwa plemiona pozostały za domem Dawida.
Kiedy wieść o tym dotarła do Salomona, Jeroboam uciekł do Egiptu i tam cieszył się ochroną faraona aż do chwili złożenia plemion północnych z syna Salomona, Rehoboama. Plemiona ustanowione nazywano Jeroboamem i stał się pierwszym królem królestwa Izraela. Wzmocnił granice swego królestwa, zbudował kilka nowych miast i ogólnie zrobił wiele dla swego ludu; ale strach go zrujnował, jak gdyby ludzie nie powrócili pod zwierzchnictwem domu Dawida.
Mając ten cel, Jeroboam zaczął dążyć w każdy sposób do wyobcowania swego królestwa z Jerozolimy, ze swoimi świątyniami, a nawet doprowadził do religijnego rozłamu, ustanawiając kult i składając ofiarę złotym cielętom. Założona przez niego dynastia przestała istnieć w osobie jego syna Nawata, po czym izraelski tron stał się ofiarą różnych uzurpatorów.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)