Wyspa Tsukudajima znajduje się u ujścia rzeki Sumidagawa. Na początku XVII wieku Tokugawa Ieyasu przeniósł trzydziestu sześciu rybaków do Edo na mocy specjalnego dekretu, zwłaszcza

Domy w Edo były drewniane, więc często się paliły. Po poważnych pożarach potrzebna była las, aby przywrócić spalone domy. Po utworzeniu rządu bakufu pierwsze hurtowe

Nazwa Sitay pochodzi od położenia tego miejsca przy wzgórzu Ueno. Przebiegła tutaj droga Sitayahirokodzi, na której szogun przybył do świątyni Kanesilsi. Po wielkim pożarze w

Klasztor Tendai Zenkoji szkoły znajdował się w miejscu zwanym Kawaguchi. Była to gałąź sanktuarium zbudowanego prawie 1400 lat temu w prefekturze Nagano, zwanego także Zenkoji.

W południowo-zachodniej części dzielnicy Esivara wśród pól ryżowych znajdowała się świątynia Vasidzinja, w której bóstwo było czczone jako orzeł. Jednym z popularnych świąt sanktuarium był

Hiroshige przedstawia punkt węzłowy trzech ważnych rzek transportowych Edo, są to Nakagawa, Onagigawa i Shinkava. Rzeka Nakagawa – gałąź rzeki Tonegawa, wpłynęła do Zatoki Edos,

Ze wzgórza, mijając Magurogawa, widok na pola ryżowe i górę Fuji. Tutaj znajdowała się słynna świątynia poświęcona Fudo-Meo. Teren Meguro był również znany z tego,

Pewnego razu na brzegu kanału Onagigawa wyrosło pięć sosen, ale do czasu wykonania tego grawerowania zachowała się tylko jedna sosna, którą przedstawił Hiroshige. Chociaż teren

Wioska Minova znajdowała się na południe od stacji Senju wzdłuż szlaku Osukaido i była wcześniej nazywana Harajukute. Przed budową mostu Senju Ohashi znajdowała się stacja

Obszar przedstawiony przez Hiroshige nie jest zatłoczony, chociaż znajduje się w samym centrum Edo, w pobliżu zamku Szoguna. Po prawej stronie znajduje się nasyp, za

Pomiędzy pniami dużego drzewa klonowego z czerwonymi liśćmi wysuniętymi na pierwszy rzut oka jest widok na obszar Mama. Ten ogromny klon był znany mieszkańcom Edo

Hiroshige przedstawia panoramę słynnego stawu Sandzoku-no ike, na prawym brzegu którego w głębi zagajnika znajdowało się sanktuarium Sinto w Sen-zoku-Hatimangu. Jego budynki są widoczne w

Na początku lat trzydziestych XVIII wieku, za panowania ósmego szoguna Yoshimune, głód szalał w całej Japonii, rozprzestrzeniała się cholera, zginęło ponad milion ludzi. Bakufu nakazał

Klasztor Kanyeji był jednym z głównych buddyjskich ośrodków Edo, a Kiyomizudo był jedną z głównych świątyń tego klasztoru. Nazwa klasztoru – “Kanyeji” – pochodzi od

Nippori znajdowało się między Yanaka i Dokanyama, na północny zachód od gór Ueno i Asukayama. Na wschodzie były klify, z których rozpościerał się piękny widok