Obraz włoskiego artysty Pompeo Batoni „Herkules na rozdrożu między cnotą a wice”. Rozmiar obrazu to 245 x 172 cm, olej na płótnie. Hercules, łacińska nazwa imienia Herkules. W sensie przenośnym – człowiek o wielkiej sile fizycznej.
Wiele prac malarza Pompeo Batoni, czołowego mistrza rzymskiej szkoły neoklasycyzmu, wiąże się z tematyką obywatelskiego i moralnego obowiązku.
Obraz „Herkules na rozdrożu między cnotą a wice” jest jednym z najlepszych dzieł takich alegorycznych tematów. Ta alegoria została stworzona w V wpne przez filozofa Prodica. Kiedy młody Herkules pasł stada swego ziemskiego ojca, króla Amphiona, na pastwiskach Kiferon, przyszły do niego dwie kobiety, uosabiające cnotę i zastępcę.
Na obrazie artysty Pompeo Batoni kobiety są reprezentowane w obrazach Afrodyty, bogini miłości i przyjemności zmysłowych, a Atena, bogini mądrości i umiejętności militarnych. Afrodyta uwiodła go radością życia, Atena wezwała do broni. Herkules, po wielu rozważaniach, posłuchał głosu rozsądku i poświęcił swoje życie służbie ludzkości. O przyszłych wyczynach Herkulesa przypominają putta u stóp Ateny. Putti trzyma klub bohatera i skórę lwa.
Przedstawiono tu również trójgłową straż podziemnego Hadesu, psa Cerbera i siedmiogłową hydrę. Ścisła Atena wskazuje na świątynię na szczycie skały – alegorię trudnej drogi do uznania męstwa i chwały. Elegancka Afrodyta rozciąga się na Herkulesa. U jej stóp znajdują się atrybuty próżności i przyjemności zmysłowych: instrumentów muzycznych, nut i owoców.
Cnota jest terminem filozoficznym oznaczającym pozytywną właściwość moralną charakteru osoby, zdeterminowaną przez jego wolę i działania; stały aktywny kierunek woli wypełniania prawa moralnego. Wada, w etyce religijnej, jest złem moralnym polegającym na naruszeniu woli Bożej przez działanie, słowo lub myśl. Pojęcie „występku” wyróżnia się od starożytnej i pozamoralnej koncepcji „brudu”.
Wice – przeciwieństwo cnoty, charakter sztuki średniowiecznej i renesansowej, alegoria nieumiarkowania.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)