Obraz holenderskiego artysty Rembrandta van Rijna „Hendrickje w oknie”. Rozmiar obrazu 86 x 65 cm, olej na płótnie.
Modelem kompozycji tego portretu był obraz przypisany weneckiemu Palma Vecchio. „To obraz najwyższego stylu, szata w świecących czerwonych odcieniach na tle głębokich cieni wypełnionych energicznymi szerokimi pociągnięciami. głęboki i pełen zmysłowej duszy.
Obraz Rembrandta van Rijna jest tak obramowany, że prace holenderskich malarzy portretowych wydają się być obok jej mało znaczących badań na ludziach. Przed nami mit Hendrickje, a nie portret. Postawa artysty wobec Hendrickje jest tutaj zupełnie inna niż na zdjęciach Saskii. W portretach tego ostatniego Rembrandt zostaje uchwycony, jak gdyby, dzięki wizji, którą widzi.
Tutaj artysta podnosi model do wartości pomnika.
Saskia zaprezentowała mu nowy świat, wciągnęła go w ten świat, Hendrickje Stoffels chroni go przed światem zewnętrznym, a artysta zabiera ją do swojego świata, świata sztuki. Wywyższa ją na obrazie, Hendrickje wyczuwa tę egzaltację, wierzy mu i nic nie może wstrząsnąć tą wiarą. To jest jej ludzka wielkość…
Najbardziej ekspresyjna forma, która zachowała w portrecie prostą ludzkość i dobroć kobiecej duszy.
Po sprzedaży domu na aukcji w połowie lat 50. Rembrandt nadal mieszka i pracuje przy ulicy Briestraat, dopiero pod koniec 1660 roku przeniósł się do dzielnicy rzemieślniczej Jordaan, przy ulicy Rosengracht. W grudniu tego samego roku, Titus i Hendrickie założyli firmę, aby sprzedawać dzieła sztuki, zabierają Rembrandta do roli „doradcy” w zakresie darmowej żywności i mieszkania, i przejmują wszystkie jego nowo utworzone prace jako usługę odpowiedzi.
Taki krok, bezsporny prawnie, chroni go przed atakami wierzycieli i uchwałą Gildii św. Łukasza przyjętej w sierpniu 1658 r., „Reprezentacji interesów artystów” skierowanej bezpośrednio przeciwko Rembrandtowi van Rijnowi. Zgodnie z tym dekretem żaden zbankrutowany artysta, którego własność została sprzedana na aukcji, nie ma prawa do pracy w mieście i nie otrzymuje z tego dochodu.