Na początku wieku Picasso wraz ze swoim bliskim przyjacielem Carlosem Casagemasem przybyli na podbój Paryża. To tutaj widzi punkt wyjścia dla swojej sławy i uznania świata.
Przyjaciele z francuskim przyjacielem, który przedstawia je dziewczynom, wesoły i beztroski, szczęśliwie pozując atrakcyjnego Hiszpana. Głowa jednego z nich Picasso uchwyciła na jego płótnie, wybierając za to styl impresjonizmu. Kolejne śmiertelne piękno, Germain, złamie serce wrażliwego i wrażliwego Casagemasu, a po chwili, odrzucony, najpierw do niej zastrzeli, a potem do siebie.
Germain pozostanie przestraszony, ale bez szwanku, a Picasso straci swojego najlepszego przyjaciela, co da impuls do jego najbardziej smutnego i beznadziejnego „niebieskiego okresu” kreatywności.
Patrząc na portret młodej osoby, łatwo zauważyć wpływ innych artystów na Picassa. Ten obraz wyłaniający się z mgły przywołuje na myśl obrazy Auguste'a Renoira lub Claude Moneta. Nie ma tu ani jednej wyraźnej linii, a całe płótno jest utkane z rozmazów, które na pierwszy rzut oka wydają się chaotyczne, ale podlegają pewnej niespotykanej harmonii artystycznej.
Pewna pewność różni się tylko w widoku, który można określić jako przenikliwy i nieco ospały.
Poprzez liczne zawiłości pociągnięć pędzla widz może rozróżnić blond włosy, ułożone w bujną fryzurę tej mody i wysoki kapelusz ozdobiony kwiatem. Tło obrazu jest zredukowane do minimum, aby nie odwracać uwagi bohaterki, a paleta kolorów jest nieco przyćmiona i przytłumiona, co dodatkowo podkreśla te jasne, płonące oczy.
Dziś obraz przedstawiający czarownika, którego dziewczyna na zawsze ukradła serce i życie przyjaciela Kasagemasy, znajduje się w prywatnej kolekcji, gdzie poszła po aukcji. Właściciel zaproponował impresjonistyczny portret nieznanego ponad 3 milionów osób.