Obraz holenderskiego malarza Rembrandta van Rijna “Fryderyk Riel na koniu” lub “Portret konny Fryderyka Riela”. Rozmiar obrazu to 282 x 248 cm, olej na płótnie. W prawdziwych portretach artysty z przełomu lat 50. i 60.
XVII wieku: jest wiele sprzecznych obrazów w szkicach patrycjusza Jana Szóstki, w szkicach nieznanych młodych Żydów lub w bezimiennych Dwóch Murzynach, duch sprzeczności Rembrandta przenika także dzieło Anatomii dr Deimana, zachowane tylko w oddzielnych fragmentach.
W tym czasie prawdopodobnie powstała tylko niewielka liczba prac wykonanych na zamówienie, z których najważniejsze to dwie niemal jednoczesne kompozycje: “The Conspiracy of Julius Tsivilis” i “A Group Portrait of the Syndics of the Clothshop”. W ironicznej opozycji, w dialektycznej refleksji, obejmują przeszłość i teraźniejszość, rzeczywistość i prawdę, moc i granice ludzkiego kolektywu.
Głęboką treścią tych obrazów był ten człowiek, to “nieporozumienie” i “chaos”, ta “sprzeczność sama w sobie”, a jednak – “coś wspaniałego”, “zachowanie prawdy”, z drugiej strony – to “naczynie niepewności i błędy, “ten” śmieci i chwała wszechświata “, stają się coraz silniejsze w afirmacji życia, możliwość istnienia zależy tylko od jego decyzji, że osoba ta ujawnia się w ciągłym rozwoju i formacji swego rodzaju, według słów Spinozy.
Oczywiście treść ta, nigdy nie wyrażona słowami, została wyrażona przez holenderskiego artystę Rembrandta w kolorach i formie. Dojrzewała w uroczystej ciszy błogosławieństwa Jakuba, zamienia bohaterów obrazów “Polski Jeździec” i “Fryderyk Riel na koniu” w rycerzy bez strachu i wyrzutów, jak słońce błyska w zbroi “Aleksandra”.