Obraz „Czaszka z płonącym papierosem” został namalowany przez Vincenta Van Gogha w 1886 roku. W tym czasie artysta nauczył się tylko rysować, to jest początek jego ścieżki twórczej. Vincent zawsze starał się rozwijać swoje umiejętności i pobierał lekcje od bardziej doświadczonych artystów.
Głównym tematem jego prac w okresie holenderskim byli chłopi. Van Gogh bardzo lubił ludzi i to właśnie dało mu inspirację i skłoniło do stworzenia wielu obrazów. Ale źle malował portrety, brakowało mu umiejętności.
Przez całe życie wstydził się tego, starał się doskonalić swoją technikę poprzez częste treningi.
Przez cały czas obraz szkieletu, czaszki i innych części ciała jest obowiązkowym krokiem w nauce rysowania. Pozwala to szczegółowo zbadać proporcje ludzkiego ciała, jego strukturę, nauczyć się prawidłowej budowy ludzkiej twarzy, tworzenie takich rysunków w przyszłości korzystnie wpływa na jakość rysunku. Van Gogh nie był wyjątkiem, przeszedł standardowe szkolenie rysunkowe. Patrząc na ten obraz, możemy powiedzieć, że doskonale opanował ten materiał.
Ciemne tło stało się ogromnym plusem całego obrazu. Dzięki niemu szkielet pomalowany na jasne kolory, wygląda na obszerny, artysta kompetentnie narzuca każde uderzenie. Obraz ma bardzo mało kolorów, ale nie powoduje to jego wyblaknięcia.
Płonący papieros przyciąga wiele uwagi. Ona odróżnia ten obraz od podobnych. Do tej pory nikt nie wie, dlaczego artysta postanowił przedstawić czaszkę z papierosem w zębach. Może postanowił po prostu żartować w ten sposób, a może znudziły go ćwiczenia rutynowe w malarstwie i postanowił je uczynić nowymi.
Van Gogh bardziej kochał żyjących ludzi, a później stworzył wiele obrazów przedstawiających ludzi pracy.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)