Chociaż obraz został namalowany po śmierci Piotra I, odczuwany jest w nim duch czasów Piotra Wielkiego, nowe rozumienie znaczenia osoby ludzkiej. Przed nami pierwszy autoportret w malarstwie rosyjskim. Młoda, odważna, pełna życia i energicznie ukształtowana twarz artysty AM Matveeva, pioniera nowej sztuki, przekonuje nas, że taka osoba była w stanie poradzić sobie z ogromnymi monumentalnymi dziełami w stolicy rosnącej nad brzegiem Newy.
Wizerunek żony artysty to inny liryzm i miękkość. Kompozycja ma pewną sztuczność, ale zostaje odkupiona przez bezpośredniość, prostotę i poczucie własnej wartości tych pierwszych przedstawicieli nowej rosyjskiej inteligencji. Malowanie Matveyeva jest szerokie i swobodne, ciepły odcień cieni zapewnia spójność całego rozwiązania kolorystycznego.
Nazwa obrazu Andrieja Matiewiewa jest zaskakująca – „Autoportret z żoną Iriną Stepanowną”. Nie tylko miłość, ale także głęboki szacunek i podziw czytane są w jego prezentacji przez imię i patronimikę jego młodej żony. A może jest to subtelny wyrzut dla współczesnych, którzy nie przekazali nam nie tylko większości obrazów, ale także patronimiki artysty? Wysłany przez rosyjskiego autokrata Piotra I w 1716 roku, prawie jako dziecko, aby uczyć się umiejętności artystycznych za granicą, Andriej Matiewew spędził jedenaście lat w Holandii i Flandrii, otrzymując pełną edukację zachodnioeuropejską. Po powrocie do Rosji po śmierci swojego największego dobroczyńcy, A. Matveyev zostaje przypisany personelowi Biura budynków.
Ciężka praca zaczyna się na korzyść sztuki rosyjskiej.
Artysta bierze udział w malowaniu katedr, kościołów i pałaców królewskich, pisze wspaniałe portrety i obrazy alegoryczne. Jego talent, ciężka praca i oczywiście znakomite umiejętności organizacyjne czynią z niego pierwszego rosyjskiego artysty, który w 1730 r. Kierował zespołem malarskim Kancelarii budynków, odpowiedzialnym za wszystkie znaczące dzieła sztuki w Petersburgu. W tym ważnym poście pracował do śmierci. A śmierć A. Matveyjewy, łatwo podatna na zranienie i odpowiedzialna za pracę, którą wykonała, osiągnęła mistyczną 37 lat.
Nie skończyłem zbyt wiele, nie zagrałem jednego z pierwszych znaczących rosyjskich malarzy.