Autoportret z Kamelią Paula Moderzon-Becker

Autoportret z Kamelią Paula Moderzon Becker

Na początku 1907 roku Paula Moderzo-Becker ponownie udała się do Paryża, gdzie kontynuowała intensywną pracę, doskonaląc swój styl i technikę malowania. Często bywała w Luwrze i w tym okresie jej szczególną uwagę przyciągały portrety późnego antyku. Miały znaczący wpływ na jej pracę w tym okresie.

Przeniesienie koloru w jej portretach stało się bardziej wyraziste i wyraziste. Przykładem tego jest światowej sławy portret Rilkego. Również Paula Moderzon-Becker czerpała inspirację z artystycznego języka starożytnej rzymskiej i starożytnej sztuki gotyckiej.

„Autoportret z kameliami” napisany w 1907 roku. Paula trzyma gałąź kamelii w tym spokojnym autoportrecie, jako symbol wiecznego cyklu kwitnienia i więdnięcia, życia i śmierci. Delikatna ekspresja i powiększone oczy świadczą o jej zainteresowaniu starożytnymi portretami Fayum, które widziała w Luwrze.

Wysoki, wąski format obrazu, frontalny obraz, środek kompozycji – nadmiernie duże oczy nieświadomie powodują skojarzenie z unikalnym obrazem portretowym Fayessim. Gałąź kamelii, którą trzymała w dłoni, jest ledwo zaznaczona graficznie, ważniejszy jest symbol tej wiecznie zielonej rośliny. I przeczucie własnej wczesnej śmierci. 26 lipca 1900 r. Zauważyła w swoim dzienniku: „Wiem, że nie będę żyła długo. Ale czy to smutne?

Festiwal jest lepszy, ponieważ jest dłuższy? A moje życie to święto, krótki, intensywny festiwal”.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)