Autoportret – Vincent Van Gogh

Autoportret   Vincent Van Gogh

Jest to jeden z paryskich autoportretów Van Gogha, powstałych w okresie kształtowania się jego stylu malarskiego i ideałów artystycznych. Autor napisał autoportrety zarówno w celu twórczej ekspresji, jak i po to, aby “wypełnić rękę” rysowaniem ludzi, aby znaleźć najbardziej odpowiednie środki. Wiele autoportretów pozostało etiudami, których nie można powiedzieć o tej pracy z 1886 roku.

Obraz jest napisany w stylu realizmu. Van Gogh wybrał ciemne, liliowo-czerwone tło, aby podkreślić twarz oświetloną sztucznym światłem. Właściwie składając autoportret, artysta rysuje się na pół obrotu, starannie i kompetentnie modelując objętości i kształty głowy za pomocą cieni płynnie przechodzących w siebie.

Autor starannie dobiera kolory, wykorzystuje subtelny niuans, dzięki któremu w obrazie twarzy można znaleźć wiele odcieni ochry, różu, żółci, fioletu, które w zależności od stopnia światła nabierają chłodnych i ciepłych odcieni. W cieniu skóra staje się liliowa lub zielono-szara.

Cała uwaga artysty skupiała się na wizerunku twarzy. Szczególnie wyraziście napisane oczy, uważnie i uważnie patrząc na widza. Pozostałe funkcje są również napisane bardzo ostrożnie.

Artysta ubrań poświęca minimalną uwagę. Niebieski garnitur i biały kołnierzyk koszuli są pisane szerokimi płynnymi pociągnięciami, bez rysowania szczegółów czarno-białego modelowania form.