Uczta Kleopatry – Jacob Jordaens

Uczta Kleopatry   Jacob Jordaens

Fabuła obrazu zapożyczona jest z “Historii naturalnej” Pliniusza Starszego. Egipska królowa Kleopatra słynęła nie tylko z umysłu i piękna, ale także z ekstrawaganckich zachowań. Pewnego dnia, chcąc zaimponować swemu kochankowi, rzymskiemu dowódcy Markowi Antoniuszowi, swoim bogactwem, rozpuściła dużą perłę w szklance z octem, a następnie opróżniła szklankę.

Obraz pokazuje moment, w którym Kleopatra opuszcza perłowy kolczyk do naczynia, a Marek Antoniusz, jego towarzysz Enobard i sługa murzyński zamarli w niemym zaskoczeniu, przeżywając mieszane uczucie żalu i podziwu. I tylko błazen dworski, uśmiechając się, wskazuje na absurd szalonego marnotrawstwa Kleopatry. Alegoryczna kompozycja, pomyślana jako potępienie występku Pychy lub Próżności, kontynuuje swoje pouczające podteksty narodowej tradycji artystycznej, która sięga twórczości Bruegla Starszego i Hieronima Boscha.