A. Gerasimow. Portret najstarszych radzieckich artystów I. Pavlov, V. Baksheev, V. Byalynitsky-Birulya i V. Meshkov [1944] “Mój portret grupowy nie powstał przypadkowo”, mówi autor płótna. “Marzyłem o malowaniu dawnych portretów rosyjskich artystów Chciałem pokazać ich demokrację i scharakteryzować ich jako nosicieli szlachetnych narodowych tradycji realistycznych, które łączyły sztukę współczesną z przeszłością, dlatego I. Pawłow, V. N. Bakshthey nie pojawił się przypadkiem w moim portrecie grupowym. VK Byalynitsky-Birulya, VN Meshkov…
Oprócz ogólności realistycznych przekonań ci artyści wiązali przyjaźnie. Tak, wiedziałem i kochałem ich bardziej niż inni. “Gerasimow napisał portret z niezwykłym entuzjazmem. Cała grupa artystów została uchwycona w głęboko zgodnej z prawdą interakcji życiowej, w czasie towarzyszącej im bliskiej intymności. Portret daje żywy pomysł nie tylko na temat powszechnych przekonań przedstawionych ludzi, ale także ujawnia bohaterów każdego z nich Przed nimi widzowie pojawiają się żywe obrazy, pełne ludzkiego ciepła i wyjątkowej indywidualności Jak typowa i charakterystyczna jest figura i twarz najstarszego mistrza rosyjskiego malarstwa Wasilija Nikiticha Meshkowa! aesh cały skład jego charakteru, jego stosunek do sztuki jako rzeźbionej głowy, oko, strony drukuje Radziecki weteran Ivan Nikolaevich Pavlov Ręce -.! to grawer ręka. Bardzo wiernie przekazał sposób mówienia Gerasimowa i Pawłowa.
A ile prawdziwości ma w sennej pozie Witolda Kaetanowicza Bialynickiego-Birulyi, tych tekstów rosyjskiego krajobrazu. Znowu – jaka jest prawdziwa rekonstrukcja postaci, jak…
Osiemdziesięciodwuletni Wasilij Nikołajewicz Baszewiew jest przedstawiony jako zachowujący swój gorący zapał twórczy. Według malowniczej egzekucji ten obraz jest jednym z najlepszych dzieł artysty. W ogólnej, raczej miękkiej palecie kolorów Gerasimov wprowadza indywidualne silne uderzenia kolorów. Portret imponuje integralnością kolorystyki, temperamentem, artyzmem malarstwa. Malownicze rozwiązanie wnętrza i martwej natury na stole przyciąga uwagę.
Dzięki temu mistrz osiągnął harmonijną jedność wszystkich składowych części portretu, przekonujący związek między osobą a środowiskiem. Tworzenie portretów grupowych najstarszych artystów było długą i ciężką pracą. Jeden z przedstawionych na portrecie Iwan Nikołajewicz Pawłow w swoich wspomnieniach opowiada szczegółowo o pracy Gerasimowa na tym zdjęciu. ” Pewnego pięknego ranka Aleksander niespodziewanie przyszedł do mnie i powiedział: “Tak, Vani, natychmiast się ubieram – zabiorę cię ze sobą”. – Gdzie? “Dowiesz się później”. I tak przywieziono mnie do warsztatu Gerasimowa w wiosce Sokol, w przytulnym domu przy Levitan Street, z małym ogrodem, w którym jego ulubione róże są rozwiedzione.
Spojrzałem – Baksheev i Bialynitsky siedzą w warsztacie.
Nieco później przyprowadzono Wasilija Nikiticha Meshkowa. Wszyscy byliśmy razem przez trzysta lat. Wtedy to Aleksander Michajłowicz ujawnił nam swoje karty.
Postanowił napisać portret grupowy najstarszych artystów i wybrał nas jako swoją ofiarę. Ten portret przywiązuje szczególną wagę do swojej pracy i chce wyrazić najlepsze cechy swojej twórczej “ja”. Od tego dnia rozpoczęły się sesje portretowe i spotkania czterech starych “opiekunów”. Stworzyliśmy środowisko, uchwycone w portrecie – z okrągłym stołem, solidną karafką i miską owoców, tłem, na którym obraz wisiał w szerokiej złotej ramie i stał antykami. Aleksander Michajłowicz ostrożnie zawiózł nas swoim samochodem i równie ostrożnie zabrał wszystkich do domu…
Prawdopodobnie pozowaliśmy na co najmniej dwadzieścia sesji, z których każda trwała od dwóch do trzech godzin. Podczas przerw rozmawialiśmy z ożywieniem: “Ciekawa jest także własna opowieść Gerasimowa o pracy nad portretem. Mówi, że nie określił specjalnie swoich” modeli “:” Przy stole osiedlili się do swoich upodobań. “Iwan Nikołajewicz Pawłow był najbardziej rozmowny. nie mógł siedzieć w milczeniu przez jedną minutę, opowiadać o swoim długim i ciekawym życiu, wspominał dawno minione czasy i dawno nieobecnych ludzi. “Gerasimow przedstawił go dokładnie tak.” Dobrze pamiętam, mówi malarz, że próbowałem malować każdego z artystów w tych Omenti, kiedy zapomniał, że robią mu portret.
W takich momentach każdy z nich był najbardziej naturalny, nieograniczony. “Jako malarz portretowy Gerasimow czuł szczególną odpowiedzialność przed VN Meshkovem – sam był wybitnym mistrzem portretu.” Wasilij Nikitich ściśle przestrzegał wykonania mojego portretu i czasami był bezlitosny w przeprowadzonej ocenie. Ale wszystkie jego komentarze były tylko dla dobra pracy. “Portret najstarszych radzieckich artystów” jest głęboko znaczącym dziełem malarstwa radzieckiego, pomaga nam zrozumieć i pokochać obrazy pięknych rosyjskich artystów starszego pokolenia, którzy bezinteresownie ofiarowali swoją pracę narodowej sztuce realistycznej młodzi ludzie, tak autor rozumiał znaczenie swojej pracy na portrecie grupowym. “Jeśli młodsze pokolenia