L. N. Tolstoy Repin pisał kilka razy. Jednak najbardziej udanym ze wszystkich okazał się portret, napisany w 1887 roku w Jasnej Polanie, w ciągu zaledwie trzech dni. Ten portret należy do najlepszych portretów Tołstoja i jest bardzo popularny.
Pisarz jest przedstawiony na krześle z książką w ręku. Wygląda na to, że po prostu odwrócił się od swojej lekcji na minutę i ma zamiar znowu czytać. Artysta schwytał Tołstoja z prostotą i naturalnością, bez najmniejszego pozowania.
Pozowanie pisarza jest bardzo łatwe.
Surowe, przenikliwe oczy, kudłate, gniewne, marszczące brwi, wysokie czoło z ostro owiniętym fałdem – wszystko ukazuje Tołstoja głębokiego myśliciela i obserwatora życia ze szczerym protestem przeciwko wszystkim kłamstwom i fałszom. Z wielką plastycznością jest napisana twarz Tołstoja, zwłaszcza jego czoło. Rozproszone światło padające na twarz odsłania nierówne wybrzuszenie tego dużego czoła, podkreślając cieniowanie głęboko osadzonych oczu, które stają się bardziej surowe, surowsze.
Ujawniając jednak charakter pisarza, podkreślając jego znaczenie w społeczeństwie, Repin nie idealizuje Tołstoja, nie stara się otaczać go aurą ekskluzywności. Całe pojawienie się Tołstoja, sposób utrzymywania wyraźnie prostej, zwyczajnej, zwyczajnej, a zarazem głęboko znaczącej jednostki. Twarz czysto rosyjska, raczej chłopska niż arystokratyczna barina, brzydka, o nieregularnych rysach, ale bardzo znacząca, inteligentna; napięta proporcjonalna figura, w której przejawia się osobliwa łaska i swobodna naturalność dobrze wykształconej osoby – taka jest cecha wyglądu Tołstoja, która odróżnia go od kogokolwiek innego.
Portret jest napisany w bardzo powściągliwej, surowo srebrno-czarnej gamie: czarna bluzka z miękkimi fałdami, czarne polerowane krzesło ze srebrno-białym blaskiem światła, białe prześcieradła otwartej książki, które są nieco szorstkie w fakturze. I tylko twarz i częściowo ręce wyrywają się z tego ogólnego tonu.
Patrząc na twarz Tołstoja, na jego ciężkie, przepracowane ręce, mimowolnie wyobraża sobie go nie tylko przy biurku, z książką w rękach, ale także w polu, za pługiem, w ciężkiej pracy.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)