Portret Josepha Roulina – Vincenta Van Gogha

Portret Josepha Roulina   Vincenta Van Gogha

W swoich listach do Emila Bernarda Van Gogh często tłumaczył swoją koncepcję portretu, ilustrując ten argument stałym odniesieniem do holenderskiego portretu XVII wieku. Hulse i Rembrandt, argumentował, byli pierwszymi i najważniejszymi malarzami portretowymi, ale nie w sensie prostych twórców podobieństw twarzy.

W swojej pracy, uważanej za jedną całość, stworzyli “portret” całego społeczeństwa, żywej, zdrowej i rozsądnej republiki. Van Gogh chciał osiągnąć podobny wizerunek społeczny, ale stosunki społeczne współczesnych czasów nie były tak rozsądne jak ich. Jego plan był reakcyjny i utopijny, aw rezultacie bardziej ograniczony.

Planował więc narysować rodzinę niezadowolonego republikanina Roulina, listonosza.

Plan powstał w lecie 1888 r., Kontynuowany przez upadek, a ostatecznie zakończył się w 1889 r. Jego pierwszy portret Roulina, siedzącego na obrazie trzech czwartych jego pełnej wysokości, w którym model jest zwrócony w prawo, przypomina portret Madame Roulin. Na składzie trzech-czterech siedziała także, ale jej twarz była skierowana w lewo. Wielkość odpowiada portretom małżeńskim w malarstwie holenderskim XVII wieku.