Pasterz – Francois Boucher

Pasterz   Francois Boucher

Trudno sobie nawet wyobrazić, jak popularne były sceny duszpasterskie w drugiej połowie XVIII wieku. Jednak po rewolucji zaczęto ich skarcić z takim samym entuzjazmem, z jakim wcześniej wychwalali i kupowali. W pewnym momencie pasterze stali się w oczach radykałów niemal głównymi symbolami znienawidzonego „starego reżimu”.

Jednak w czasach Busha tacy pasterze pasterscy, jak na przykład Pasterz czy Gniazdo, byli reprodukowani zarówno w postaci gobelinów, jak i rysunków do zestawów porcelanowych. I oczywiście zrobiono z nich wiele rycin, ponieważ nie tylko arystokraci chcieli mieć eleganckie przedmioty gospodarstwa domowego, ale także ludzi o dość prostym tytule. Ładne, gustownie ubrane kowbojki mogły ozdobić nie tylko królewskie apartamenty, ale także dom biednej krawcowej. Oczywiście ci ostatni musieli zadowolić się nie arcydziełem mistrza, ale gorszym grawerowaniem.

Źródłem „inspiracji duszpasterskiej” był Teatr Bush, w którym w XVII i XVIII wieku często wystawiano sztuki duszpasterskie z muzyką i wierszami. Pierwsze sztuki tego rodzaju pojawiły się w XVI wieku – we Włoszech. Stamtąd wyemigrowali do Francji. Tu pastorały najczęściej przybierały formę baletu lub pantomimy.

Wiadomo, że Bush wielokrotnie projektował takie spektakle, a wiele z ich fabuł stanowiło później podstawę jego idyllicznych scen pasterskich.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)