Gaje oliwne, szerokie pola, narożniki ogrodu służyły jako główne motywy krajobrazu podczas pobytu Van Gogha w szpitalu. Malował je w różnych porach dnia io innym stanie natury, ale za każdym razem starał się przekazać nie tyle podobieństwo, co emocje i uczucia.
Na tym w krajobrazie ponownie ciągnie drzewa oliwne, które rosły w pobliżu w szpitalu. Artystę przyciągały kolory, które zabarwiły zachodzące słońce. Niebo składa się z bardzo różnych pociągnięć w kolorze, od ciepłej pomarańczy i żółtej do zielonkawo-niebieskiej i niebieskiej.
Pomarańczowy kolor przechodzi do gleby, uzyskując odcień czerwonej ochry. Jasne kolory liliowoniebieskich cieni, rzucanych przez drzewa, kontrastują z nim. Czapki oliwek na przysadzistych czarnych pniach są mocno zacienione.
Niebieskawy kolor liści w oddali zamienia się w bogate odcienie ochry i zieleni na pierwszym planie.
Van Gogh częściowo wykorzystuje technikę pointylizmu, jednocześnie w sposobie przedstawienia jego autora jest rozpoznawany, tylko jego wrodzony styl. Niebo jest pokryte gładkimi długimi pociągnięciami, a na ziemi rozrzucone pociągnięcia pędzla starannie podkreślają kształty pagórków ziemi, korony oliwek i ich pnie.
Kompozycja obrazu jest zrównoważona gładkimi poziomymi rytmami, ruchy pędzla są uporządkowane i precyzyjne. Po raz kolejny rysując znajomy motyw, artysta zdołał znaleźć w nim coś nowego i oryginalnego, łapiąc ulotny i szybko odchodzący stan natury.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)